«Γεφυρώνοντας το Αιγαίο. Η διαχείριση του Προσφυγικού ζητήματος στην Ελλάδα του 20ου αιώνα», ήταν ο τίτλος της εκδήλωσης-συζήτησης, που διοργάνωσε στο πλαίσιο του θεματικού αφιερώματος της 13ης Διεθνούς Εκθέσεως Βιβλίου Θεσσαλονίκης για τους πρόσφυγες το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού του Δήμου Καλαμαριάς (ΙΑΠΕ).
Στην εκδήλωση, η ιστορικός του ΙΑΠΕ Ελένη Ιωαννίδου αναφέρθηκε στην υποδοχή και στην περίθαλψη που επεφύλαξαν οι φιλανθρωπικές οργανώσεις, τα ιδρύματα και η τοπική κοινωνία της Θεσσαλονίκης στους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής, που κατέκλυσαν την πόλη μετά τον ξεριζωμό. Από την πλευρά του ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Νίκος Ζάικος μίλησε για τη διαχείριση των προσφυγικών κρίσεων από τη διεθνή κοινότητα και το διεθνές δίκαιο, αναφερόμενος ιδιαίτερα στην προσφυγική κρίση της τελευταίας πενταετίας.
Τέλος, ο Ιάκωβος Μιχαηλίδης, καθηγητής Ιστορίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έκανε λόγο για ένα άγνωστο (για πολλούς) γεγονός στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως είπε, το 1942-43, λόγω των βομβαρδισμών και της πείνας, 30.000 Έλληνες κάτοικοι των νησιών του Αιγαίου, μετανάστευσαν ως πρόσφυγες στην Τουρκία και κατόπιν στη Συρία, όπου διέμειναν μέχρι το τέλος του πολέμου σε προσφυγικούς καταυλισμούς. Μια πορεία αντίστροφη από αυτή των σημερινών προσφύγων.
