Το ημερολόγιο γράφει 1η Αυγούστου 1921. Στην Καλαμαριά, 88 οικογένειες προσφύγων από την περιφέρεια Τραπεζούντας, τα Πλάτανα, τη Σάντα και την Αργυρούπολη καλούνται να ρυθμίσουν όλες τις λεπτομέρειες της μετεγκατάστασής τους.
Λίγες μέρες πριν, σε άλλη συνέλευση, έχουν επιλέξει από τον πίνακα που ήταν αναρτημένος στη διεύθυνση Εποικισμού Μακεδονίας-Θράκης τον Καταχά Πιερίας ως τον νέο τόπο στον οποίο θα έπρεπε να στήσουν τη ζωή τους από την αρχή. Εκεί ζούσαν ήδη κάποιες οικογένειες Βλάχων, ενώ μαζί με τους Πόντιους εγκαταστάθηκαν (πολύ λιγότεροι) Θρακιώτες και Μικρασιάτες.
Έναν αιώνα μετά από εκείνη τη συνέλευση, το pontos-news.gr κάνει μια… βουτιά στη γραπτή αφήγηση του Ιορδάνη Ελευθεριάδη. Δάσκαλος τριών γενεών και πρωτοστάτης στην εγκατάσταση των προσφύγων στον Καταχά, μεταφέρει με ιδιαίτερα παραστατικό και γλαφυρό τρόπο όλες τις περιπέτειες: από την άφιξη στην Καλαμαριά και τη «διαμάχη» με άλλους πρόσφυγες που επιθυμούσαν να εγκατασταθούν στην ίδια περιοχή, μέχρι τον υποσιτισμό και τη χελωνοφαγία έναν χρόνο μετά την εγκατάσταση στον Καταχά.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν τσιφλίκι και ανήκε σε έναν μπέη της περιοχής. Σήμερα είναι μέρος του δήμου Πύδνας-Κολινδρού. Στην καταγραφή του 2011 είχε 524 κατοίκους.
Διαβάστε ΕΔΩ επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του Βασίλη Γρηγοριάδη Το πιερικό χωριό Καταχάς και η ιστορία του, στο οποίο περιλαμβάνεται η αφήγηση του δασκάλου Ιορδάνη Ελευθεριάδη.
