Αν και ζουν στο Πακιστάν, οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι Καλάς, μια θρησκευτική μειονότητα με «εξωτικές» πολιτισμικές παραδόσεις, θεωρείται ένας αινιγματικός απομονωμένος πληθυσμός που επιβιώνει εν μέσω ισλαμιστών. Η γλώσσα τους είναι ινδοευρωπαϊκή και εδώ και πολλούς αιώνες ζουν στην οροσειρά Ινδοκούς, κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν.
Νέα διεθνής έρευνα, ωστόσο, δεν επιβεβαιώνει τους (γενετικούς) δεσμούς των Καλάς με τους στρατιώτες του Μεγαλέξανδρου. Ερευνητές από τη Βρετανία, την Ιταλία και το Πακιστάν, με επικεφαλής τον Κασίμ Αγιούμπ του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger του Κέμπριτζ, ανέλυσαν δείγματα DNA από 23 Καλάς που ζούσαν σε τρεις διαφορετικές κοιλάδες, ενώ προχώρησαν και σε πλήρη ανάλυση του γονιδιώματος ενός ατόμου.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό γενετικής American Journal of Human Genetics δεν αποδεικνύει τους ισχυρισμούς της προφορικής παράδοσης περί ελληνικής καταγωγής. Αυτό που υποστηρίζει είναι ότι οι Καλάς ζουν ουσιαστικά απομονωμένοι εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, αφότου αποκόπηκαν από έναν κοινό πρόγονο στην Ευρασία.
Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι Καλάς είναι πιθανό να αποτελούν έναν αρχαίο λαό από τη βόρεια Ευρασία, γεγονός που μπορεί να παρανοήθηκε ότι παραπέμπει σε πιο πρόσφατη επιμιξία με σύγχρονος δυτικοευρωπαίους, όπως οι Έλληνες. Από τότε που αποκόπηκαν από άλλους λαούς της Νότιας Ασίας (πριν από περίπου 11.000 χρόνια), έχουν διατηρήσει έναν πληθυσμό 2.300 έως 5.000 ατόμων και φαίνεται να μην έχουν προχωρήσει σε γενετικές επιμιξίες.
