Χείρα βοηθείας ζητούν οι Έλληνες της Ουκρανίας από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να φιλοξενηθούν προσωρινά συμπατριώτες μας που ζουν σε εμπόλεμες περιοχές και βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Με επιστολή της προς τον πρωθυπουργό, η Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας περιγράφει την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ομογενειακό στοιχείο στις ανατολικές επαρχίες της χώρας, ειδικά στην Μαριούπολη αλλά και σε τέσσερα χωριά στη γραμμή του μετώπου, όπου μαίνονται σφοδρές μάχες.
«Στα χωριά αυτά αλλά και στην πόλη έχουν καταστραφεί δρόμοι, τα σπίτια έμειναν χωρίς σκεπές και παράθυρα, δεν λειτουργούν σχολεία, παιδικές χαρές, ιατρικά ιδρύματα, οι άνθρωποι βρίσκονται σε ψυχολογικό σοκ, έχουν ανάγκη από υπεράσπιση» τονίζεται, μεταξύ άλλων.
Η ηγεσία της ομοσπονδίας, αφού καλεί την ελληνική κυβέρνηση «να λάβει μια σοφή θέση» στο θέμα της Ουκρανίας, της προτείνει να υλοποιήσει πρόγραμμα παρόμοιο με αυτό της Πολωνίας, η οποία μετέφερε στο έδαφός της και θα φιλοξενήσει για ένα εξάμηνο διακόσιες πολωνικής καταγωγής οικογένειες από περιοχές υψηλού κινδύνου.
Η Αλεξάνδρα Προτσένκο με νοσηλεύτριες στη Σάμο
«Σας παρακαλούμε να υλοποιήσετε επειγόντως ένα παρόμοιο πρόγραμμα και η ομοσπονδία μας είναι έτοιμη να υποβάλει καταλόγους με ονόματα Ελλήνων από τις εμπόλεμες περιοχές που έχουν ανάγκη από φροντίδα και τους οποίους ίσως η Ελλάδα θα μπορούσε να φιλοξενήσει για ένα χρονικό διάστημα» αναφέρει στην ανακοίνωσή του το ΔΣ της ομοσπονδίας και ζητάει ακόμη να απλοποιηθεί η διαδικασία έκδοσης και χορήγησης των ειδικών δελτίων ομογενών.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αλεξάνδρα Προτσένκο αναφέρθηκε στην κατάσταση που επικρατεί στους ομογενείς που βρίσκονται στη δίνη του πολέμου.
«Έκανα πολλές επισκέψεις στα ελληνικά χωριά του μετώπου. Κάναμε διαλέξεις για την ιστορία των Ελλήνων στην Ουκρανία και συναυλίες με ελληνικά τραγούδια και χορούς. Όλα αυτά, στους στρατιώτες του ουκρανικού στρατού, που βρίσκονται εκεί. Ο σκοπός μας είναι να τους ευαισθητοποιούμε ώστε να ‘προσέχουν’ τους ανθρώπους μας όσο μπορούν» λέει.
Στην ερώτηση για το επικίνδυνο της αποστολής της στα ελληνικά χωριά του μετώπου, η Αλεξάνδρα Προτσένκο απαντάει:
»Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας, που δεν σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας, αλλά τους συνανθρώπους μας».
