Ο Άλμπερτ Άλικ Μπόουλι ή Αλ Μπόουλι (Al Bowlly) ηχογράφησε κατά τη διάρκεια της καριέρας του πάνω από 1.000 δίσκους – κάτι μοναδικό σε κείνες τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Υπήρξε ο πρώτος τραγουδιστής που χρησιμοποίησε μικρόφωνο και ενισχυτές για να προβάλει την προσωπικότητά του, κάνοντας με αυτόν τον τρόπο τον Τύπο να του αποδώσει το χαρακτηρισμό «ο κατακτητής Αλ Μπόουλι».
Στα 60 χρόνια από την επέτειο του θανάτου του, το βρετανικό δίκτυο BBC έδωσε στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα ψηφοφορίας για την ανάδειξη των «Φωνών του Αιώνα» και ο Μπόουλι κατέλαβε την 54η θέση πάνω από τον Πέρι Κόμο αλλά και τον Νιλ Ντάιμοντ!.
Η ιστορία του τραγουδιστή των επιτυχιών όπως το «The Very Thought of You», «Melancholy Baby» και «Over the Rainbow», ξεκινά με τον πατέρα του, Άλικ Πάουλι, από τη Ρόδο.
Από τις ελάχιστες διαθέσιμες πληροφορίες που διασώζονται μέχρι και σήμερα, προκύπτει ότι το όνομά του ήταν πιθανότατα Αλέξανδρος (Άλεξ) Παυλής ή Παύλου που μάλλον άλλαξε και αγγλοποιήθηκε από κάποιον κυβερνητικό υπάλληλο όταν έκανε αίτηση για διαβατήριο, όπως έγινε και με τα ονόματα άλλων μεταναστών σε παρόμοιες περιστάσεις, χωρίς την άδειά τους.
Το 1892, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του από τη Ρόδο με προορισμό την Αυστραλία, ο Άλικ συνάντησε και ερωτεύτηκε μια συνεπιβάτιδα, χριστιανή από το Λίβανο, την Μίριαμ Αγιούμπ. Την παντρεύτηκε και μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Ο βενιαμίν ήταν ο Άλμπερτ που γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου του 1898, στη Μοζαμβίκη, όπου είχαν εν τω μεταξύ εγκατασταθεί.
Καθώς ο Άλμπερτ μεγάλωνε, και μη δείχνοντας ιδιαίτερο ζήλο για το σχολείο, το παράτησε στα δεκατέσσερα για να μάθει την τέχνη του θείου του που ήταν κουρέας. Το όνειρό του όμως ήταν να μπει στο χώρο της ψυχαγωγίας κι έτσι έκανε μαθήματα φωνητικής και κιθάρας. Έμαθε και βρήκε δουλειά: έπαιζε κιθάρα, μπάντζο και γιουκαλίλι.
Συλλεκτικό έγγραφο με τη χειρόγραφη υπογραφή του Ροδίτη τραγουδιστή των μεγάλων επιτυχιών του ’20 και του ’30
Στην ηλικία των 22 χρόνων του προσφέρθηκε δουλειά από τον αρχηγό ενός συγκροτήματος, τον Έντγκαρντ Άντλερ, και αυτό ήταν η αρχή μιας πορείας που έμελλε να εξελιχθεί με αλματώδεις ρυθμούς ανάμεσα σε περιοδείες, στούντιο και ηχογραφήσεις δίσκων καθιστώντας τον έναν από τους κυριότερους εκπροσώπους της τζαζ μουσικής σκηνής σε διεθνές επίπεδο.
Με κίνητρο την αλήθεια της παροιμίας «Το αίμα νερό δε γίνεται», ή συνεπεία μιας συγκυρίας, ο Αλ μετά την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου συνεργάστηκε με τον Έλληνα τραγουδιστή Τζίμι Μεσίν και μαζί δημιούργησαν το γκρουπ The Radio Stars With two Guitars (οι ραδιοφωνικοί σταρ με τις δύο κιθάρες). Μαζί ηχογράφησαν δίσκους και έκαναν περιοδεία ψυχαγωγώντας τον ταλαιπωρημένο από τον Πόλεμο πληθυσμό. Μία από τις πιο γνωστές επιτυχίες που ερμήνευσαν από κοινού ήταν το τραγούδι «Make Love with a Guitar / When I Dream of Home» («Κάνοντας έρωτα με μια κιθάρα / Όταν ονειρεύομαι το σπίτι μου»), που το συνόδευσαν με τις κιθάρες τους και το οποίο ακούμε στο ακόλουθο μουσικό ντοκουμέντο:
Τον Δεκέμβριο του 1931 ο Μπόουλι παντρεύτηκε την Κονστάνς Φρέντα Ρόμπερτς στο Λονδίνο, αλλά την πρώτη νύχτα του γάμου την βρήκε στο κρεβάτι με έναν άλλον άνδρα! Χώρισαν, και τρία χρόνια αργότερα ο Μπόουλι ξαναπαντρεύτηκε. Με τη Μάρτζι Φέαρλες έμειναν μέχρι το θάνατό του, στις 17 Απριλίου 1941.
Ο Αλ Μπόουλι σε κοινή εμφάνιση με τον Έλληνα τραγουδιστή Τζίμι Μεσίν
Λίγες ώρες νωρίτερα είχε παίξει με τον Μεσίν στο κέντρο του Λονδίνου και ενώ τους προσφέρθηκε να φιλοξενηθούν στο κέντρο για λόγους ασφαλείας, ο Αλ Μπόουλι θέλησε να πάρει το τελευταίο τρένο και να γυρίσει στο σπίτι του στο Σεν Τζέιμς. Μοιραία απόφαση. Βόμβα που είχε ριφθεί από αεροπλάνο της Λουφτβάφε έξω από το διαμέρισμά του τον σκότωσε.
Χαρακτηριστική πινακίδα στην Αγγλία ως φόρος τιμής στη μνήμη του Αλ Μπόουλι
Η ταφή του έγινε σε έναν ομαδικό τάφο μαζί με άλλα θύματα βομβιστικών επιθέσεων, με το όνομα της ταφόπλακας να παραπέμπει σε έναν άνθρωπο με έντονη προσωπικότητα, αδιαμφισβήτητο ταλέντο και ρίζες ελληνικές: «Άλμπερτ Άλεξ Μπόουλι».
