Στην αποκατάσταση του σκηνικού οικοδομήματος και των παρασκηνίων του μεγάλου θεάτρου στην Αρχαία Νικόπολη, εντάσσοντας και συγκεκριμένες επεμβάσεις στο συνολικό σχέδιο ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου, προχωρά το υπουργείο Πολιτισμού, διά της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πρεβέζης και της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων.
Ήδη έχουν ολοκληρωθεί τα αναστηλωτικά προγράμματα που αφορούν στο κοίλο του θεάτρου, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται το έργο της αποκατάστασης της ορχήστρας.
Παράλληλα, με εντατικούς ρυθμούς εξελίσσονται οι εργασίες στερέωσης-αποκατάστασης, συντήρησης και διαμόρφωσης στον Οίκο του εκδίκου Γεωργίου, την πολυτελή έπαυλη του Ρωμαίου αξιωματούχου, και στην Βασιλική Α’ του Δομετίου, ενώ ολοκληρώθηκε η αναστήλωση της Πύλης της Βασιλικής του Αλκίσωνος.
«Η ολιστική ανάδειξη της Νικόπολης, ενός ιδιαίτερα εκτεταμένου και σημαντικού αρχαιολογικού χώρου, αποτελεί προτεραιότητα για το υπουργείο Πολιτισμού. Στόχος μας είναι να δρομολογήσουμε την υποψηφιότητα της Νικόπολης προς ένταξη στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO» ανέφερε η Λίνα Μενδώνη.
Η Αρχαία Νικόπολη (κοντά στη σημερινή Πρέβεζα) χτίστηκε από τον Αύγουστο Οκταβιανό στα πρότυπα του ρωμαϊκού ορθογωνικού πολεοδομικού συστήματος, προς τιμή των θεών για τη νίκη του κατά του Μάρκου Αντωνίου και της Κλεοπάτρας στη ναυμαχία του Ακτίου, το 31 π.Χ.
Η ανέγερση του θεάτρου αποτελεί τμήμα του οικοδομικού προγράμματος του Οκταβιανού και συνδέεται με την αναβίωση των Ακτίων, των αγώνων προς τιμήν του Απόλλωνα. Κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. έγινε πιο πολυτελές από το αρχικό, με ψηλότερο σκηνικό οικοδόμημα και περιμετρική στοά. Είχε τη δυνατότητα φιλοξενίας 8.000 θεατών και με τη μέγιστη εκμετάλλευση του χώρου 10.000 θεατών.
Το σκηνικό οικοδόμημα αποτελείται από το κυρίως κτήριο της σκηνής, στην όψη του οποίου διαμορφώνεται μνημειώδης τοίχος με κιονοστοιχίες (scaenae frons) επί τεσσάρων βάθρων, το προσκήνιο με τον μπροστινό του τοίχο (fonts pulpiti), και τα παρασκήνια εκατέρωθεν του προσκηνίου.
Εξωτερικά διαμορφώνονταν στοά σχήματος Π, η οποία οδηγούσε στις δύο εισόδους των παρόδων.
Εσωτερικά, στη στάθμη του ισογείου, το σκηνικό οικοδόμημα χωρίζεται σε επτά συμμετρικά διατεταγμένους θολωτούς χώρους, τρεις από τους οποίους αποτελούν διόδους – κεντρική είσοδος και δύο εκατέρωθεν αυτής, ανατολικά και δυτικά. Όλοι οι χώροι στο ισόγειο έχουν ημικυλινδρικούς θόλους που εδράζονται στους εγκάρσιους τοίχους. Η διαρρύθμιση του ορόφου είναι παρόμοια με αυτή του ισογείου.
Σήμερα το θέατρο εμφανίζει αποσάθρωση και εκτενή κατάρρευση τοίχων, θόλων, τόξων, επισφαλή ισορροπία και μεγάλες παραμορφώσεις.
Ο Οίκος του εκδίκου Γεωργίου, μια μεγάλη και πολυτελής αστική οικία, αναπτύσσεται σε γήλοφο, περιβάλλεται από τέσσερις δρόμους και καταλαμβάνει μια οικοδομική νησίδα, περίπου 9.000 τ.μ. Σε ψηφιδωτό δάπεδο μαρτυρείται το όνομα του εκδίκου Γεωργίου, του αξιωματούχου που ήταν επιφορτισμένος με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών έναντι του κράτους. Με βάση τα συστήματα δομής αναγνωρίζονται τρεις οικοδομικές φάσεις, από τον 1ο αι. ως και τις αρχές του 7ου αι. μ.Χ.
Η Βασιλική Α’, γνωστή ως Βασιλική του Δομετίου από το όνομα δύο ομωνύμων επισκόπων –σύμφωνα με επιγραφές στα ψηφιδωτά της δάπεδα–, ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Δημήτριο. Η ανέγερσή της από τον πρώτο Δομέτιο χρονολογείται περίπου στα μέσα του 6ου αι., ενώ η αποπεράτωση της ψηφοθέτησης του ναού τοποθετείται από τον συνώνυμο διάδοχό του στον επισκοπικό θρόνο, στα 550-575.
Η Βασιλική Β’, γνωστή και ως Βασιλική του Αλκίσωνος, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο εκκλησιαστικό συγκρότημα περίπου 6.000 τ.μ. Η ανέγερσή της χρονολογείται στα μέσα ή στο β΄ μισό του 5ου μεταχριστιανικού αιώνα και συνδέεται με τον επίσκοπο Αλκίσωνα. Λόγω του μεγέθους και της πολυτελούς κατασκευής της θεωρείται ότι ήταν η επισκοπική έδρα της Νικόπολης.
