Η ιστορία ξεκινά περίπου το 1900 από τα Σώκια της Μικράς Ασίας, τα απέναντι παράλια, και φτάνει έως την εποχή της Μεταπολίτευσης στη Σάμο, περίοδο κατά την οποία οι Καλτάκηδες μεσουράνησαν στα μουσικά δρώμενα, ένθεν κακείθεν.
Και αν στη Σάμο καλλιεργήθηκε σε μεγάλο βαθμό η τέχνη του σαντουριού, λέγεται ότι οφείλεται στη μία από τις δύο φημισμένες κομπανίες Μικρασιατών – η άλλη ήταν οι Βεργώνηδες.
Σε μια προσπάθεια λοιπόν ανάδειξης αυτού του μουσικού κεφαλαίου, το βράδυ του Σαββάτου η Ένωση Μικρασιατών Σάμου «Με το τραμ το τελευταίο» ταξίδεψε το κοινό, τραγουδώντας για τη μοναδική «Ζεχρά», την όμορφη Θεσσαλονίκη, αλλά και τη γλυκιά Σαμιώτισσα.
Η αίθουσα του Επικούρειου Πολιτιστικού Κέντρου Σάμου ήταν κατάμεστη. Η αφιερωματική βραδιά ξεκίνησε με την αφήγηση της Ματίνας Καλτάκη, η οποία είναι δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου. Ανήκει στη μουσική οικογένεια και μοιράστηκε με το κοινό ιστορίες που κατέγραψε ο πατέρας της.
Με το θάνατο του τελευταίου μουσικού των Καλτάκηδων στη Σάμο δεν υπήρξε άλλη κομπανία ρεμπέτικου και ρετρό τραγουδιού με άριστη κατάρτιση και διάρκεια – ουσιαστικά έκλεισαν μια εποχή μελωδικών γραμμών, αισθήματος, καλού τραγουδιού και κεφιού.
Στο αφιέρωμα συμμετείχαν 20 μέλη της χορωδίας «Ηδύφωνος Ανατολή», 15 χορευτές και χορεύτριες της Ένωσης Μικρασιατών Σάμου και οκτώ μουσικοί, τρεις εκ των οποίων από το Μουσικό Σχολείο Σάμου.
Τη διεύθυνση χορωδίας είχε η Μαρίλη Λυμπέρη και τη διδασκαλία των χορών η Όλγα Γουργούλη. Στο ζεϊμπέκικο ο Δημήτρης Μανωλιάδης.
«Η Ένωση Μικρασιατών Σάμου αποτελεί ένα δυνατό κομμάτι της Σάμου, καθώς υπάρχουν ισχυροί δεσμοί ανάμεσα στη Σάμο και τα μικρασιατικά παράλια, ενώ ως σύλλογος συνεχίζουν να προσφέρουν ποιοτικές και μοναδικές εκδηλώσεις» τόνισε στο χαιρετισμό του ο αντιπεριφερειάρχης Ελισσαίος Μαυρατζώτης.
