Πέθανε ο κορυφαίος ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος

Ένας σπουδαίος Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος δεν είναι πια εδώ.

Ο δημοφιλής θεατράνθρωπος πέθανε σήμερα σε ηλικία 85 ετών, αφήνοντας πίσω του μια σπουδαία παρακαταθήκη στο ελληνικό θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Την είδηση του θανάτου του την έκανε γνωστή ο πρόεδρος του ΣΕΗ Σπύρος Μπιμπίλας. «Πριν από λίγο πληροφορηθήκαμε το θλιβερό νέο. Την τραγική απώλεια για τον ελληνικό πολιτισμό, το θέατρό μας και την οικογένεια των καλλιτεχνών: μάθαμε την αποχώρηση από την ζωή του σπουδαίου ηθοποιού, ανθρώπου ,αγωνιστή, συνδικαλιστή, οικογενειάρχη, Γιώργου Μιχαλακόπουλου … Το στίγμα που αφήνει δεν θα ξεχαστεί και τον ευγνωμονούμε για την παρακαταθήκη που μας αφήνει. Θερμά συλλυπητήρια στην αγαπημένη του σπουδαία Αθηνά και τα παιδιά του», έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας στους λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Σπύρος Μπιμπίλας (@spyrosmpimpilas)

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος είχε γεννηθεί, στις 28 Φεβρουαρίου 1938, στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Στο θέατρο, είχε εμφανιστεί σε παραστάσεις όπως Έγκλημα και Τιμωρία, Ο θάνατος του εμποράκου, Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν και Το τίμημα. Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε και τον λάτρεψε στην εμβληματική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη Εκείνος και Εκείνος (1972), όπου  ερμήνευσε με απαράμιλλο χιούμορ το ρόλο του «Σόλωνα» πλάι στον «Λουκά» του Βασίλη Διαμαντόπουλου.

https://www.youtube.com/watch?v=xOz81WLZZ6s

Στον κινηματογράφο έπαιξε σε αρκετά έργα, κάνοντας το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1964, ερμηνεύοντας δεύτερους ρόλους στις ταινίες Οι Φτωχοδιάβολοι, Ο πολύτεκνος και Φεύγω με πίκρα στα ξένα. Ένας από τους χαρακτηριστικούς ρόλους του ήταν ο «ποιητής Φανφάρας» στην ταινία Ξύπνα Βασίλη του Γιάννη Δαλιανίδη (1969). Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στις ταινίες Η ωραία του κουρέα του Ντίνου Δημόπουλου (1969), Ένας ιππότης για τη Βασούλα του Γιάννη Δαλιανίδη (1968), Ένα γελαστό απόγευμα του Ανδρέα Θωμόπουλου (1979), Το βλέμμα του Οδυσσέα του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1995), το Φράγμα του Δημήτρη Μακρή (1982). Αξέχαστη ήταν επίσης η ερμηνεία του στην βραβευμένη ταινία Ο Κύριος με τα Γκρι του Περικλή Χούρσογλου το 1997.

Ο ηθοποιός είχε κερδίσει το Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου Καρόλου Κουν και το βραβείο «Αιμίλιος Βεάκης».

Διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Θεάτρου. Το διάστημα 1974-1986 είχε διατελέσει δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων και αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ. Στο παρελθόν, είχε αναφέρει πως είναι αριστερός, όμως δεν στήριζε κάποιο κόμμα. Ήταν παντρεμένος με την Αθηνά Μιχαλακοπούλου με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Ιωάννα που είναι σκηνοθέτρια και την Ελένη που είναι ζωγράφος.

«Ανακάλυψα το κυρίως θέατρο με τον δάσκαλό μου τον Κουν»

«Το κυρίως θέατρο το ανακάλυψα με τον δάσκαλό μου, τον Κουν» είχε πει σε συνέντευξή του στη Μυρτώ Λοβέρδου και το Bovary. «Ο Κουν ήταν ένα φαινόμενο. Ευτύχησα να πέσω σε μια τέτοια συγκυρία, εκεί λίγο πριν το ΄60, όπου έζησα τους Όρνιθες, τις παραστάσεις στο Παρίσι, το Θέατρο των Εθνών. Έπαιξα στα Νέα Παιδιά του Αντρέ Ζοζέ Λακούρ, στον Αρτούρο Ούι, στους Ορνιθες…

»Έμεινα δύο χρόνια στο Τέχνης αφού τελείωσα τη σχολή κι ύστερα έφυγα. Αισθάνθηκα ότι ό,τι είχα να πάρω το πήρα και θεώρησα καλό να βγω στον ελεύθερο στίβο. Και πήγα στον Μουσούρη αμέσως μετά, που τότε ήταν το τελωνείο του ελληνικού θεάτρου. Όποιος πέρναγε από τον Μουσούρη, ήταν πια επαγγελματίας ηθοποιός.

»Δεν μπορώ να πω ότι αισθάνθηκα δυσκολίες στην αρχή. Ποτέ δεν πήγα σε οντισιόν, ποτέ δεν πήρα τηλέφωνο. Πότε η Λαμπέτη, πότε η Καρέζη, πότε ο Χορν, τα τηλεφωνήματα έπεφταν συνέχεια. Δεν ήμουν και τύπος των περίεργων ομάδων και του παρασκηνίου. Κάτι με έσπρωχνε γενικά, συν την όποια αξιοσύνη είχα. Και προχώρησα. Τι είναι ταλέντο ούτε τώρα το ξέρω. Αισθανόμουν όμως καλά και ήξερα ότι αυτή είναι η δουλειά μου. Αφιερώθηκα και προχώρησα. Έχω παίξει όλο τον Αριστοφάνη, όλο το παγκόσμιο ρεπερτόριο, δεν μου έχει μείνει τίποτα, εξήντα χρόνια τώρα, δεν έχω αφήσει τίποτα», είχε δηλώσει ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος.