Κρίτωνας Κονσουλίδης: Από την Καβάλα στα βουνά της Ηπείρου και από εκεί στην αθανασία

Υπάρχουν άνθρωποι που αν και έζησαν λίγο, δεν ξεχάστηκαν ποτέ γιατί με τις πράξεις τους κέρδισαν την αθανασία. Ένας από αυτούς είναι ο υπολοχαγός Κρίτωνας Κονσουλίδης, ο πρώτος Καβαλιώτης που εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από την ίδρυσή της το 1828.

Γεννημένος το 1920 στην Καβάλα, ο Κονσουλίδης άφησε την τελευταία του πνοή πριν από 82 χρόνια στα βουνά της Ηπείρου, κατά τη διάρκεια του Ελληνοιταλικού Πολέμου.

Κατατάχθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1938 στη Σχολή Ευελπίδων και στις 29 Οκτωβρίου 1940, λόγω του πολέμου και σύμφωνα με τον κανονισμό της προήχθη σε ανθυπολοχαγό και εστάλη σε μονάδα του μετώπου. Το 1945, με Βασιλικό Διάταγμα, προήχθη μετά θάνατον, στο βαθμό του υπολοχαγού και τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας.

Η σορός του αρχικά ετάφη στο δημοτικό νεκροταφείο Ιωαννίνων και στη συνέχεια τα οστά του μεταφέρθηκαν στο μαυσωλείο «των πεσόντων εν πολέμω αξιωματικών», που βρίσκεται στην είσοδο του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών.

Ο δήμος Καβάλας, στις 4 Φεβρουαρίου 1973, τοποθέτησε την προτομή του σε μια μικρή κεντρική πλατεία.

Το 2000, αυτή η μικρή πλατεία πήρε το όνομά του. Η προτομή του αναπαριστά ένα νέο άνθρωπο, μάλλον χαμογελαστό, το όνομα του οποίου έγινε συνώνυμο ηρωισμού, υποχρέωσης, ευθύνης και πίστης προς την πατρίδα.

Κάθε χρόνο, παραμονές της μεγάλης εθνικής γιορτής της 28ης Οκτωβρίου 1940, το δάφνινο στεφάνι που κατατίθεται τελευταίο στην μαρμάρινη προτομή του υπολοχαγού Κρίτωνα Κονσουλίδη και γράφει επάνω «οικογένεια». Όμως ο υπολοχαγός δεν ξεχάστηκε ούτε και από την πόλη του. Και φέτος όλοι ήταν παρόντες, για μια ακόμη χρονιά, στην καθιερωμένη λιτή και συγκινητική εκδήλωση, που διοργάνωσε το πρωί της Παρασκευής το παράρτημα Καβάλας της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού.

Βάδιζε προς το καθήκον αψηφώντας τον κίνδυνο

Τον χειμώνα του 1941, ο Κρίτων Κονσουλίδης πολεμά στα βουνά της Ηπείρου. Είναι στο 90ο Σύνταγμα Πεζικού, στο 3ο Τάγμα. Δευτεροετής Εύελπις αυτός και το Τάγμα του αντιμετωπίζουν την περίφημη Μεραρχία των «Λύκων» της Τοσκάνης του Ιταλικού Στρατού. Οι Έλληνες πολεμούν με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, οι Ιταλοί υποχωρούν. Το Πυροβολικό τους προσπαθεί να τους καλύψει.

Τη 17η Ιανουαρίου 1941 και ώρα 8η πρωινή, ένα θραύσμα πυροβόλου όπλου τραυματίζει τον Κρίτωνα Κονσουλίδη.

«Όρθιος και ατάραχος αψηφών το τρομερόν εχάρικον πυρ, εβάδιζε προς το καθήκον, ότε έτερον εχθρικόν βλήμα εκράγεν εις ολίγην απόστασιν τον ετραυμάτισε εις δεξιάν ωμοπλάτην…». Έτσι περιγράφει ο διοικητής του Τάγματος τον τραυματισμό του Καβαλιώτη Ανθυπολοχαγού σε επιστολή που έστειλε (μετά τον θάνατο του Κρίτωνα Κονσουλίδη), στον πατέρα του γιατρό Ιωάννη Κονσουλίδη στην Καβάλα.

Ο Καβαλιώτης ήρωας μεταφέρθηκε αρχικά στο στρατιωτικό νοσοκομείο Ιωαννίνων και στη συνέχεια σε αυτό της Καβάλας, όπου και απεβίωσε, λόγω της σοβαρότητας των τραυμάτων του. Ο τραγικός πατέρας, με επιστολή του, ενημερώνει τον διοικητή του Τάγματος για το θάνατο του παιδιού του.

«…η θυσία του δεν υπήρξε μάταια…»

Στις 21 Φεβρουαρίου 1941, ο διοικητής γράφει στον πατέρα του Κονσουλίδη «αφού όμως επέπρωτο δια της θυσίας του να συμβάλει και αυτός μαζί με τόσους άλλους εις την δημιουργίαν του λαμπρού Εθνικού Οικοδομήματος του μέλλοντος, άς παρηγορήθώμεν (διότι και δι ημάς η λύπην δια την απώλειαν του υπήρξε μεγάλην) διότι η θυσία του δεν υπήρξε μάταια θα αναφέρηται δε και εις μίαν από τας λαμπροτέρας σελίδας της νεώτερης πολεμικής ιστορίας…».

⇒ Με πληροφορίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ Β. Λωλίδης.