Με την ακολουθία των νηπίων, μια ειδική τελετή για την ονοματοδοσία και ταφή κατά τα Ορθόδοξο τυπικό, αβάπτιστων νηπίων άρχισε η κηδεία του βρέφους που βρήκε τραγικό θάνατο μέσα στο αυτοκίνητο, όπου το ξέχασε ο πατέρας του.
Η τελευταία πράξη του δράματος παίχτηκε νωρίτερα σήμερα, στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών στην Άρτα, μέσα σε κλίμα βαθιάς οδύνης και με τραγικές φιγούρες τους γονείς της μικρής, η οποία πήρε το όνομα Λυδία. Στη συνέχεια, ακολούθησε η ταφή του μωρού, που πραγματοποιήθηκε στο Παλαιό Κοιμητήριο Άρτας.
Οι δύο γονείς είχαν πάρει άδεια από το νοσοκομείο που νοσηλεύονται για να παρευρεθούν, ενώ, σύμφωνα με μαρτυρίες, ο 37χρονος πατέρας δεν άντεξε τον ψυχικό φόρτο και κατέρρευσε.
Στο πλευρό του βρίσκονται οι συγγενείς και οι συνάδελφοί του, αλλά και η σύζυγός του, η οποία μέχρι πρόσφατα λάμβανε φαρμακευτική αγωγή για να αντέξει τον χαμό του μωρού της.
Υπενθυμίζεται ότι χθες, Παρασκευή, o 37χρονος πατέρας παρουσιάστηκε σε εισαγγελέα και ανακριτή και αφέθηκε ελεύθερος, με τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, ενώ εις βάρος του ασκήθηκε δίωξη για ανθρωποκτονία από αμέλεια.
Η ανακοίνωση της Μητρόπολης για την τελετή
Με ανακοίνωσή της η Μητρόπολη Άρτας εξηγεί τη διαδικασία που ακολουθείται:
«Η κατωτέρω ειδική Ιερά Ακολουθία εις ταφήν αβάπτισμου νηπίου Χριστιανών γονέων διαβάζεται, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, όταν κηδεύονται αβάπτιστα νήπια επειδή κηδεύονται αβάπτιστα:
Ὁ ἱερεύς ποιεῖ εὐλογητόν καί ἀρξαμένης τῆς ἐκφορᾶς τοῦ νεκροῦ, ψάλλεται ὁ τρισάγιος ὕμνος μέχρι τοῦ ναοῦ ἤ τοῦ τάφου. Ἐκεῖ ἀρχόμεθα τοῦ ΡΙΗ´ ψαλμοῦ «Ἄμωμοι ἐν ὁδῷ…», ἄνευ αἰτήσεων καί ἐκφωνήσεων.
Ἀκολούθως λέγονται τά τροπάρια «Μετά πνευμάτων…» καί Ἀπόστολος καί Εὐαγγέλιον ἐκ τῆς Νεκρωσίμου Ἀκολουθίας εἰς Νήπια.
Καί ἐπισυνάπτεται ἡ Εὐχή «Ὁ φυλάσσων τὰ νήπια…» ἐκ τῆς Νεκρωσίμου Ἀκολουθίας εἰς Νήπια, ὡς καί ἡ κάτωθι εὐχή (βλ. Νεκρώσιμοι καί ἐπιμνημόσυνοι ἀκολουθίαι, Ἔκδοσις Ἀποστολικῆς Διακονίας, 1998, σελ. 94) :
«Ευχή εις πενθούντας»
«Κύριε Κύριε, ἡ τῶν θλιβομένων παραμυθία καὶ τῶν πενθούντων παράκλησις καὶ πάντων τῶν ἐν ὀλιγοψυχίᾳ ἀντίληψις ὑπάρχων, τοὺς τῷ πένθει τοῦ κοιμηθέντος συνεχομένους τῇ σῇ εὐσπλαχνίᾳ παραμύθησαι· πᾶν ἄλγος ἐγκείμενον εἰς τὴν καρδίαν αὐτῶν θεράπευσον καὶ τὸν δοῦλον σου τὸνδε (τὴν δούλην σου τὴνδε), ἐπ’ ἐλπίδι ἀναστάσεως κεκοιμημένον (ην), ἐν κόλποις Ἀβραάμ ἀνάπαυσον.
Σὺ γάρ εἶ ἡ ἀνάπαυσις τῶν σῶν δούλων καὶ Σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· Ἀμήν».
Νεκρώσιμος ἀπόλυσις.
Κατατεθέντος δέ τοῦ νεκροῦ ἐν τῷ τάφῳ ὁ ἱερεύς ἐπιρρίπτει γῆν ἐπιλέγων· «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς…».
