Με τις Τεταρτίδες (Quadrantids), τη βροχή των διαττόντων που θα κορυφωθεί στην Ελλάδα (και στο υπόλοιπο βόρειο ημισφαίριο) σήμερα το βράδυ, ξεκινά το νέο αστρονομικό έτος. Βέβαια, φέτος το θέαμα ενδεχομένως να είναι λιγότερο εντυπωσιακό, καθώς η πανσέληνος της Παρασκευής κάνει τον ουρανό αρκετά φωτεινό.
Οι Τεταρτίδες, οι οποίες συνήθως διαρκούν από έως τις 5 Ιανουαρίου, είναι καλύτερα ορατές στα πιο βόρεια γεωγραφικά πλάτη.
Εμφανίζουν στο αποκορύφωμά τους έως 40 μετέωρα/ώρα που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα πάνω από 40χλμ/δευτερόλεπτο – κάποιες χρονιές έχουν αναφερθεί έως και 120 μετέωρα. Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων θεωρείται καλύτερη του μέσου όρου, αν και είναι λιγότερη γνωστή από άλλες, όπως των Λεοντιδών, των Ωριωνιδών και των Διδυμίδων, καθώς τα μετέωρά της είναι πιο αχνά. Εντούτοις, συχνά φωτίζουν τον ουρανό με ασυνήθιστα γιγάντιες «ουρές».
Αυτά τα «πεφταστέρια» έχουν πάρει το όνομά τους από έναν αχνό αστερισμό (Quadrans Muralis ή Επιτοίχιος Τετράς – ήταν ένα αρχαίο αστρονομικό εργαλείο πριν από την εφεύρεση του τηλεσκοπίου), τον οποίο ανακάλυψε ο Γάλλος αστρονόμος Ζερόμ Λαλάντ το 1795 αλλά δεν υπάρχει πια.
Σήμερα η πηγή προέλευσης των μετεώρων φαίνεται να είναι ο αστερισμός του Βοώτη, στον οποίο η Επιτοίχιος Τετράς ενσωματώθηκε το 1922 όταν η Διεθνής Αστρονομική Ένωση προσδιόρισε τους 88 αστερισμούς που υπάρχουν σήμερα.
Οι αστρονόμοι δεν είναι ακόμη σίγουροι ποιος ήταν ο διερχόμενος κομήτης που άφησε πίσω του την ουρά σκόνης και σωματιδίων που μετατρέπονται σε μετέωρα κάθε φορά που η Γη διασταυρώνεται με την τροχιά τους. Είναι πιθανό να πρόκειται για τον αστεροειδή «2003 ΕΗ1», ο οποίος αποτελεί απομεινάρι ενός πρώην κομήτη, του C/1490 Y1. Ο εν λόγω αστεροειδής επίσημα ανακαλύφθηκε το 2003, αλλά τον μητρικό κομήτη είχαν παρατηρήσει πρώτοι Κινέζοι, Ιάπωνες και Κορεάτες ήδη από το 15ο αιώνα.
Οι πρώτες παρατηρήσεις των διαττόντων Τεταρτιδών στην Ευρώπη έγιναν από το Αστεροσκοπείο των Βρυξελλών το 1825.
