Ζεπίρα, η (ή ζέπερας, ο) ονομάζεται στην ποντιακή διάλεκτο το κουνάβι, ένα ζώο που θεωρείται ότι συμβολίζει τον αθώο και ήσυχο άνθρωπο – στην άλλη άκρη η αλεπού, που περιγράφει τον πονηρό και τον πανούργο.
Στον Πόντο υπάρχει ένας μύθος σύμφωνα με τον οποίο η αρκούδα έπιασε και έδειρε κάποιο κουνάβι έπειτα από ένα έξυπνο τέχνασμα της πονηρής αλεπούς, που ήταν η ένοχη.
Όπως αναφέρεται στην Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού, από εκεί προέκυψε η παροιμία: «Αλεπόν τρώει και η ζεπίρα πρέσκεται», δηλαδή, αλεπού τρώει και το κουνάβι πρήζεται (από ξύλο).
