Η Μαρία Πολύζου είναι μαραθωνοδρόμος και στον αθλητισμό αλλά και στη ζωή. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια, που κατάφερε να βγει νικήτρια και στη μάχη με τον καρκίνο του μαστού, στην αυτοβιογραφία της αναφέρει ότι κέρδισε και έναν μεγάλο πόλεμο, αυτό της κακοποίησής της σεξουαλικά και σωματικά από τον ίδιο της τον πατέρα.
Μιλώντας στην εκπομπή «Συνδέσεις» της ΕΡΤ, είπε ότι ο αθλητισμός μπήκε στη ζωή της επειδή ήθελε να τρέξει να φύγει από αυτό που την πονούσε.
«Να καταφέρνω να βγαίνω μαχήτρια από τη μεγαλύτερη μάχη που έδινα με την κακοποίηση. Το χειρότερο είδος που μπορεί να έχει ένα παιδί στην τρυφερή ηλικία των 11 ετών, από οικογενειακό κύκλο. Πότε δεν καταλαβαίνει ένα παιδί τι συμβαίνει στα 11 του. Ο αθλητισμός έτυχε να μπει στη ζωή μου με ό,τι συνέβαινε. Τότε, έτυχε το τρέξιμο», είπε.
Στο βιβλίο της Μην τα παρατάς! αναφέρεται στο τι συνέβαινε στο πατρικό της στην Πάτρα: «Ο πατέρας μου ήταν ψαράς, δούλευε σκληρά αλλά ήταν πάμπτωχος. Από εκείνο το σημείο και έπειτα έμεινε παράλυτος. Ο πατέρας μου ήταν άγριος στην όψη και στους τρόπους.
»Δεν ήταν ψηλός, μάλλον μετρίου αναστήματος. Είχε σκούρα επιδερμίδα και το καλοκαίρι μαύριζε περισσότερο λόγω δουλειάς. Είχε μαύρα μαλλιά και μούσια που τον έκαναν ακόμη πιο τρομακτικό. Έπινε και όταν μεθούσε γινόταν βίαιος. Μας χτυπούσε και τον τρέμαμε όλοι. Εμένα από την ηλικία των 11-12 ετών με βίαζε».
Η Μαρία Πολύζου το 1996 στην Ατλάντα έγινε η πρώτη Ελληνίδα που αγωνίστηκε σε Ολυμπιακούς και το 2008 έγινε η πρώτη γυναίκα που αναβίωσε τον Φειδιππίδειο Άθλο, διανύοντας την απόσταση των 524 χλμ Αθήνα-Σπάρτη-Μαραθώνας. Το 2019 διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και τότε ξεκίνησε ένας ακόμα αγώνας.
«Με σωσίβιο τον αθλητισμό τα όνειρα και τους στόχους μου κατάφερα να βγω από τη μαυρίλα και να προχωρήσω στη θέση που ήθελα εγώ να βάλω τον εαυτό μου. Αυτή τη στιγμή μπορώ να μιλώ και να σκέφτομαι χωρίς να υπάρχει τίποτα μέσα. Το καταθέτω γιατί έχουμε χρέος να προστατεύουμε τα παιδιά μας. Το παιδί πρέπει να μιλήσει, να σηκώσει το τηλέφωνο. Κάθε παιδί που μπορεί να υποφέρει, να μην φοβάται και να σηκώσει το τηλέφωνο» ανέφερε στη συνέντευξή της.
![Από τα πρώτα χρόνια στον Καταχά (1924). Από αριστερά Ιορδάνης Ελευθεριάδης (ο δάσκαλος), Κυριακούλα Ελευθεριάδου, Ελένη Ζευγαρίδου, Κλεοπάτρα Καλεβρά, Ελευθέριος Καλεβράς, Ανδρονίκη Ιωακειμίδου (Καλεβρά), Λάζαρος Ιωακειμίδης, Σταύρος Καλεβράς· ο μικρός είναι ο Γιώτης Ιωακειμίδης [πηγή: facebook / Καταχάς Πιερίας (Ένα χωριό μια ιστορία) – Ανάρτηση: Panagiotis Koulaouzidis]](https://www.pontosnews.gr/wp-content/uploads/2025/07/katahas-1924-cvr-120x86.jpg)
