Ένα σημαντικό μέρος του αινίγματος που περιβάλλει το Μηχανισμό των Αντικυθήρων ανακοίνωσαν ότι έλυσαν ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου, με τη συμμετοχή και δύο Ελλήνων, του υποψήφιου διδάκτορα Άρη Δακαναλη και της ειδικής στα αρχαιολογικά υλικά Μυρτώς Γεωργακοπούλου.
Ο αρχαίος ελληνικός υπολογιστής έκανε ακριβείς προβλέψεις για τα ουράνια φαινόμενα· πλέον οι επιστήμονες θεωρούν ότι βρίσκονται λίγο πιο κοντά στο να εξηγήσουν το πώς.
Το πιο πολύπλοκο δείγμα μηχανικής που έχει βρεθεί από τον αρχαίο κόσμο –και φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα– έδινε πληροφορίες για τις θέσεις του Ήλιου και της Σελήνης, για τις εκλείψεις τους, για τις θέσεις των πλανητών, καθώς και για τις ημερομηνίες των Ολυμπιακών Αγώνων.
Αυτό που εξετάστηκε από τον ομάδα του καθηγητή Τόνι Φριθ είναι ο τρόπος λειτουργίας των γραναζιών στο μπροστινό του μέρος. «Ο Ήλιος, η Σελήνη και οι πλανήτες παρουσιάζονται με τρόπο που αποτελεί έναν εντυπωσιακό άθλο της αρχαίας ελληνικής μεγαλοφυΐας», δήλωσε.
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων αποτελείται από ένα πολύπλοκο συνδυασμό 30 γραναζιών. Εκτιμάται ότι έχει διασωθεί μόλις το ένα τρίτο του, και αυτό σε 82 θραύσματα, στα οποία έχουν χαραχθεί χιλιάδες χαρακτήρες κειμένου, όπως ανακάλυψαν οι επιστήμονες το 2005 με τη χρήση ακτίνων-Χ.
Οι επιγραφές περιλαμβάνουν μια περιγραφή του κόσμου, με τους πλανήτες να κινούνται σε δακτυλίους. Είναι αυτή η απεικόνιση του σύμπαντος που αναδημιούργησαν οι Βρετανοί ερευνητές.
Δύο σημαντικές γνώσεις που αποκαλύπτονται στο Μηχανισμό είναι οι αριθμοί των 462 και 442 ετών, που αντιστοιχούν στους κύκλους της Αφροδίτης και του Κρόνου, αντίστοιχα. Όταν παρατηρούνται από τη Γη, οι κύκλοι των πλανητών μερικές φορές αναστρέφουν την κίνησή τους σε σχέση με τα άστρα.
Οι ειδικοί πρέπει να παρακολουθούν αυτούς τους μεταβαλλόμενους κύκλους (πλανητικές περιόδους) για μεγάλα χρονικά διαστήματα, προκειμένου να μπορέσουν να προβλέψουν τις θέσεις των πλανητών στο μέλλον.
Χρησιμοποιώντας μια αρχαία ελληνική μαθηματική μέθοδο που περιγράφει ο φιλόσοφος Παρμενίδης, οι ερευνητές όχι μόνο εξήγησαν πώς βρήκαν οι Έλληνες τους κύκλους της Αφροδίτης και του Κρόνου, αλλά επίσης κατάφεραν να αναδημιουργήσουν τους κύκλους όλων των άλλων πλανητών του Μηχανισμού, για τους οποίους έχουν χαθεί τα σχετικά δεδομένα.
«Πρόκειται για μια σημαντική θεωρητική πρόοδο όσον αφορά την αναπαράσταση του κόσμου. Τώρα πρέπει να αποδείξουμε την εφαρμοσιμότητά του, κάνοντάς το με τις αρχαίες τεχνικές», δήλωσε ο δρ Άνταμ Βόιτσικ.
