Τόσο η μοίρα του στρατού όσο και τα πρόσωπα της συντροφιάς περιγράφονται με τη λέξη αλάι της ποντιακής διαλέκτου, που το πιθανότερο είναι ότι προέρχεται από το βυζαντινό αλλάγιον, που είναι η στρατιωτική μονάδα (και τάγμα ιππικού) με 50 έως 400 άνδρες.
Την ίδια λέξη, όμως, συναντάμε και σε ένα ξεχασμένο πλέον ποντιακό έθιμο, το να πηγαίνει ο νονός στο σπίτι του βρέφους που θα βάφτιζε με τη συνοδεία (αλάι) των καλεσμένων του.
Από εκεί όλη η πομπή (καλεσμένοι των γονιών και του νονού) κατέληγε στην εκκλησία όπου θα γινόταν το μυστήριο. Σε άλλες περιοχές του Πόντου ο νονός με το αλάι πήγαιναν κατευθείαν στην εκκλησία όπου περίμεναν τη μαμή με το βρέφος στην αγκαλιά –η μητέρα δεν ήταν παρούσα στο μυστήριο–, και τους υπόλοιπους καλεσμένους.
Το αλάι υπάρχει και στα έθιμα του γάμου, μιας και πρόκειται για την ιδιαίτερη συντροφιά του γαμπρού, τον κύκλο των προσώπων που τον περιστοιχίζουν και συμπορεύονται μαζί του μέχρι την εκκλησία.
- Βρείτε, μάθετε και διαδώστε την έννοια ακόμα περισσότερων ποντιακών λέξεων και φράσεων στο λεξικό του pontos-news.gr.
- Με πληροφορίες από την Εγκυκλοπαίδεια του ποντιακού ελληνισμού, εκδ. Μαλλιάρης-Παιδεία, Θεσσαλονίκη.
