Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Ηρώδης. Ένας σπουδαίος βασιλιάς που δεν θέλησε ποτέ να μάθει τα κάλαντα. Ίσως γιατί μπερδεύτηκε με το φωτεινό άστρο, ίσως γιατί τον ξεγέλασαν οι μάγοι. Πάντως ό,τι κι αν έγινε έχασε την ευκαιρία να μείνει στην ιστορία ως καλός ερμηνευτής «στο ρυθμό ροκ» και έμεινε ως αγροίκος σφαγέας νηπίων. Ο Ηρώδης έσφαξε βρέφη χωρίς φυσαρμόνικα, φλογέρα και τρίγωνα. Ανατριχιαστικές πράξεις που οδήγησαν σε παραφροσύνη τον άρχοντα και την ιστορία σε καθολική σχιζοφρένεια.
Η βασιλεία του περιγράφεται ως μοιραία και μεγαλειώδες με τραγικές ραδιουργίες, εκτελέσεις και πολιτικό σκοταδισμό.
Ο νεογέννητος Χριστός τότε γλύτωσε από «τον μανιακό» με την φυγή και την θεϊκή προστασία. Το νόημα της θέωσης του ανθρώπου δόθηκε ως έπρεπε και τα κάλαντα ακούγονται χωρίς φόβο από την μία άκρη της γης ως την άλλη μέχρι σήμερα. Το «επί Γης ειρήνη» κάθε χρόνο τέτοιες μέρες είναι ευχή ποθητή από όλους τους λαούς.
Ο Ηρώδης μπορεί να τιμωρήθηκε σκληρά και άμεσα αλλά ο Ηρωδισμός καλά κρατεί. Οι αλήθειες δεν αντέχουν σε αλγεινές αξίες και χάνονται μάταια οι αρχέγονες εμπειρίες. Οι σοφοί της γης και οι «δοκούντες άρχειν», ενώ επαγγέλλονται την ειρήνη, εξαπλώνουν τον πόλεμο διότι συνδέεται με το οικονομικό κέρδος και την επέκταση της εξουσίας. Και το μήνυμα των Χριστουγέννων; Το μήνυμα των Χριστουγέννων εξαντλείται σε φωτεινές τελετές και πυροτεχνήματα!
Πυροτεχνήματα με μοναξιά, θλίψη, περικοπές, πολέμους, βία, πείνα, θάνατο. Μελομακάρονα χωρίς αγάπη, καμωμένα με συμφορές. Το θείο βρέφος θα γεννηθεί πάλι στις καρδιές μας αυτές τις μέρες. Ας του δώσουμε την φάτνη που του αξίζει, ας βρούμε το νόημα χωρίς δηθενιές και υπερβολές. Ας του ψάλλουμε ύμνους που θα ζεστάνουν την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη. Ας αποδυναμώσουμε τους ισχυρούς «Ηρώδεις» που διαφεντεύουν τις τύχες των λαών με προσευχές και καλοσύνη.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Ηρώδης… Καλά Χριστούγεννα.
Βάσω Ρουμελή
