Μέρ’ είσαι Μέγα Αλέξαντρε, να παίρ-τ-ς σπαθίν κοντάριν,
να καβαλκεύ’ς το άλογο σ’, ατόν τον Βουκεφάλαν,
κιφάλα να τσακών-τ-ς πολλά, ποδάρα και τα χέρα,
σ’ ατείν-τ-ς που υπογράφτουνε και δίγ’νε την πατρίδαν,
σε βάρβαρους, αλλόθρησκους, απ’ άλλα τόπα π’ έρθαν.
Μέρ’ είσαι Μέγα Αλέξαντρε, ν’ ακούς πως καλατζεύ’νε,
ατείν’ που λέν’ απόγονοι και συενοί σ’ πως είναι.
Ατείν-τ-ς που ονόματα θεούς, ξάι ασ’ σ’ εσά που ’κ’ έχ’νε.
Μέρ’ είσαι Μέγα Αλέξαντρε, να κρους τσακών-τ-ς κιφάλα,
προέδρων και πρωθυπουργών, εντάμαν βουλευτάδων,
π’ εξέγκανε την γην τ’ εσόν, την γλώσσαν, τα ιερά σου
και ξεπουλούν έναν παράν και κουρφεφτά να λέγ’νε,
πως την πατρίδαν έσωσαν και είν’ εθνοσωτήρες.
Ατείν’ ποτές ’κ’ εδάβασαν, ’κ’ εξέρ’νε ιστορίαν.
Πάππον προς πάππον έλλενες, έν’ η γενέα σ’ όλεν.
Οι κυβερνήτες οι καλοί τρανύν’νε την πατρίδαν,
’κ’ ευτάγ’νε χάρισμαν σ’ οχτρούς τα πατρογονικά τουν.
Μέρ’ είσαι Μέγα Αλέξαντρε, να παίρ-τ-ς σπαθίν κοντάριν
και να μαθίεις σοι πουλημέν-τ-ς ντο έν πατρίδαν, έθνος
και για τ’ ατά να πολεμούν, ους το στερνόν τ’ ανάσμαν.
Μέρ’ είσαι Μέγα Αλέξαντρε, τρανέ μουν στρατηλάτε,
να παίρ-τ-ς κιφάλα ση σειράν, προδότες μ’ απομένει.
Κυριάκος Σαχανίδης
- Ο Κ. Σαχανίδης γράφει ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα στην ποντιακή διάλεκτο.
