Από το αριθμητικό επτά και το ουσιαστικό εργαλείο, η εφτάργαλη ήταν ένα κόσκινο που περιείχε επτά κοφτερά εργαλεία τα οποία τέμνονταν.
Ο Άνθιμος Παπαδόπουλος στο Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου αναφέρει ότι η λέξη χρησιμοποιούνταν στη Χαλδία.
Την εφτάργαλη, σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, την κρατούσαν πάνω από κάποιον που ήταν ματιασμένος. Μέσα στο κόσκινο έχυναν νερό που είχε φέρει από τη βρύση το πρωτότοκο (και νηστικό) αγόρι ή κορίτσι, και το μετακινούσαν τρεις φορές από το κεφάλι μέχρι τα πόδια του ματιασμένου – από το κεφάλι μέχρι την ουρά αν επρόκειτο για ζώο.
Αυτήν τη διαδικασία, προκειμένου να φύγει το κακό το μάτι, την επαναλάμβαναν για τρεις συνεχόμενες ημέρες, την ίδια ώρα.
