Το κράτος του Ισραήλ και οι φανατικοί σιωνιστές έποικοι απειλούν την ακεραιότητα και την ακίνητη περιουσία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, στις 23 Οκτωβρίου 2017, συνάντησε στο Βατικανό τον Πάπα. Σύμφωνα με το ανακοινωθέν του Πατριαρχείου, η συνάντηση είχε σκοπό να τον ενημερώσει επί του σοβαρότατου προβλήματος που προέκυψε για το Πατριαρχείο και για όλες τις χριστιανικές ομολογίες, όσες βρίσκονται στα Ιεροσόλυμα.
Στην προσφώνησή του προς τον Πάπα ο κ. Θεόφιλος ανέφερε ότι το σοβαρό πρόβλημα προέκυψε με την –προταθείσα από σαράντα μέλη του ισραηλινού Κοινοβουλίου– πρόταση νόμου, η οποία αν ψηφιστεί και γίνει νόμος του κράτους του Ισραήλ «θα αφαιρέσει από τας Εκκλησίας το δικαίωμα να διαχειρίζονται ελευθέρως τας γαίας αυτών», όπως και με την πρόσφατη απόφαση του iσραηλινού περιφερειακού δικαστηρίου των Ιεροσολύμων, η οποία έδωσε κύρος στις χωρίς έγκριση παράνομες συμφωνίες που αφορούν στην ιδιοκτησία του Πατριαρχείου εις την Πύλη του Δαυίδ (Πύλη της Γιάφας).
Ο κ. Θεόφιλος τόνισε στον Πάπα ότι το Πατριαρχείο θα εφεσιβάλει την απόφαση του δικαστηρίου και ζήτησε τη συμπαράστασή του στην επίλυση των ζητημάτων που προέκυψαν, καθώς και στη διατήρηση του στάτους κβο στην Παλιά Πόλη των Ιεροσολύμων. Στην αντιφώνησή του ο Πάπας εξέφρασε, με δύο τυπικά λόγια, την άποψη ότι το στάτους κβο της Ιερουσαλήμ πρέπει να προστατευθεί και να διατηρηθεί.
Ταυτόχρονα βρήκε την ευκαιρία να τονίσει την πάγια στρατηγική του Βατικανού στους Αγίους Τόπους και έναντι των Ορθοδόξων.
Την ώρα που ο κ. Θεόφιλος πήγε, ως ικέτης, να του ζητήσει συμπαράσταση σε συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Πατριαρχείο, ο Πάπας τα παρέβλεψε, δεν είπε ούτε λέξη γι’ αυτά και του τόνισε ότι πρέπει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων να συνεργάζεται με το Αρμενικό Πατριαρχείο και τους Φραγκισκανούς κουστωδούς στα Πανάγια προσκυνήματα, και να συντελέσει στην προώθηση της (σημ. γρ. υπ’ αυτόν) «πλήρους ενότητας των Χριστιανών».
Μάλιστα του εξήγησε το πώς πρέπει να σκεφθούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί για να αποδεχθούν την ενότητα που προτείνει: «Δεν είναι δυνατόν να αλλάξουμε το παρελθόν, αλλά χωρίς να λησμονήσουμε τις σοβαρές αποτυχίες της χριστιανικής αγάπης στη διάρκεια των αιώνων, οφείλουμε να κοιτάξουμε προς το μέλλον της πλήρους καταλλαγής και της αδελφικής κοινωνίας και να επιμεληθούμε το μπροστά μας έργο που ο Κύριος επιθυμεί». Στη συνέχεια, και με μια επιτιμητική διάθεση, ο Πάπας τόνισε ότι «είναι αμέλεια να μην υπάρξει ανταπόκριση (σημ. γρ. εκ μέρους των Ορθοδόξων) στο επείγον μήνυμα του Κυρίου και στα σημεία των καιρών»…
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Πάπας προέτρεψε τον Πατριάρχη να μοιρασθεί με τους παπικούς τα ιερά προσκυνήματα των Αγίων Τόπων. Επί αιώνες οι παπικοί επιχειρούσαν να κάνουν δικά τους τα προσκυνήματα με τη βία ·στην ομιλία του ο Πάπας, για πρώτη φορά, επικαλέστηκε αγιογραφικό επιχείρημα, από τις Πράξεις, ότι πρέπει οι χριστιανοί να έχουν τα πάντα κοινά. Άρα και τους Αγίους Τόπους: «Πάντες δε οι πιστεύοντες ήσαν επί το αυτό και είχον άπαντα κοινά» (Πραξ. β΄ 44) και «Του δε πλήθους των πιστευσάντων ην η καρδία και η ψυχή μία και ουδέ εις τι των υπαρχόντων αυτώ έλεγεν ίδιον είναι, αλλ΄ ην αυτοίς άπαντα κοινά» (Πραξ. δ΄ 32). Κοινά, κατά τον Πάπα, όσα κατέχουν οι Ορθόδοξοι…
Ο κ. Θεόφιλος ουδέν θετικό απεκόμισε από τη συνάντηση του με τον Πάπα, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Πατριαρχείο.
Προβλήματα που άρχισαν επί του προκατόχου του, Πατριάρχη Ειρηναίου, και που επέφεραν την εκθρόνισή του. Αντίθετα, άκουσε τις παρατηρήσεις και τις προτροπές του Πάπα να υποταγούν οι Ορθόδοξοι σε αυτόν και να του παραδώσουν τα προσκυνήματα των Αγίων Τόπων. Το Βατικανό, εδώ και χίλια χρόνια, συνεχίζει την ίδια τακτική έναντι των Ορθοδόξων. Όποτε οι Ορθόδοξοι βρίσκονται σε ανάγκη οι παπικοί εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις και, εκβιάζοντας τους (π.χ. Σύνοδος Λυώνος, Σύνοδος Φεράρας-Φλωρεντίας) επιχειρούν να τους υποτάξουν στον Πάπα.
Η αρνητική στάση του Πάπα έναντι των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, έχει να κάνει, πέραν της γενικότερης στάσης του Βατικανού έναντι των Ορθοδόξων, με την προσοχή που αυτό δίνει στο να βελτιώσει τις σχέσεις του με το κράτος του Ισραήλ. Επί δεκαετίες το Βατικανό επιζητεί το Ισραήλ να αναγνωρίσει στους Ρωμαιοκαθολικούς νομικά δικαιώματα στους Αγίους Τόπους. Έως τον περασμένο Ιούνιο, η έναντι του Βατικανού στάση του Ισραήλ, και γενικότερα των ανά τον κόσμο Εβραίων, ήταν αρνητική λόγω της στάσης του στο Ολοκαύτωμα. Τον περασμένο Ιούνιο επιτεύχθηκε μια κατ’ αρχήν συμφωνία του Βατικανού με το Ισραήλ, η οποία χαρακτηρίστηκε από το Βατικανό «ιστορική».
Ο Πάπας Φραγκίσκος λοιπόν δεν θα θυσιάσει ποτέ τις επιδιωκόμενες καλές σχέσεις του Βατικανού με το Ισραήλ, για να υποστηρίξει το Ορθόδοξο Πατριαρχείο.
Πριν από την επίσκεψη στον Πάπα, ο Πατριάρχης Θεόφιλος επισκέφθηκε το Φανάρι και είχε μακρά συνάντηση με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο για τα ανακύψαντα ζητήματα. Επί του περιεχομένου της συνάντησης δεν υπήρξε κανένα ανακοινωθέν. Προφανώς το Φανάρι δεν θέλει να εμπλακεί σε ζήτημα που αφορά στο κράτος του Ισραήλ. Δεν θέλει να συγκρουσθεί με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Ερντογάν έναντι της συγκεκριμένης χώρας και δεν θέλει να προκαλέσει δυσαρέσκεια στο παγκόσμιο εβραϊκό λόμπι, με το οποίο διατηρεί καλές σχέσεις.
Ο κ. Θεόφιλος στην εκλογή του έδειξε ότι διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τις Αρχές των ΗΠΑ και ότι αυτές θα μπορούσαν να συμπαρασταθούν στο Πατριαρχείο σε μια δύσκολη στιγμή του. Τώρα είναι μια τέτοια, δύσκολη, στιγμή, αλλά οι ΗΠΑ έχουν σοβαρότερα ζητήματα στην περιοχή να αντιμετωπίσουν και μόνο θεωρητική συμπαράσταση μπορεί να έχει. Ο κ. Θεόφιλος δεν προσέγγισε τη Ρωσική Εκκλησία για συμπαράσταση, αφενός μεν για να μην ενοχλήσει τους φίλους του Αμερικανούς, αφετέρου δε γιατί βλέπει μεγαλύτερο κίνδυνο για το Πατριαρχείο από τη Μόσχα παρά από το Βατικανό…
Από τα όσα εν συντομία παρατέθηκαν γίνεται φανερό ότι το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων οφείλει να αντιμετωπίσει τους κινδύνους για την παρουσία του στους Αγίους Τόπους μόνο με τη συμπαράσταση που μπορεί να έχει από την κυβέρνηση της Ελλάδας. Αυτή έχει λόγο στην κυβέρνηση του Ισραήλ και μάλιστα ισχυρό, εφόσον βεβαίως αντιλαμβάνεται τη σπουδαιότητα της ύπαρξης και της ακεραιότητας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και θελήσει να επέμβει.
Γεγονός είναι ότι για τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων και τα μέλη της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας άρχισε μια πολύ δύσκολη περίοδος.
Το Πατριαρχείο επί δύο χιλιάδες χρόνια επέζησε κατακτητών βαρβάρων, ετεροδόξων και αλλοθρήσκων. Στις ημέρες τους κινδυνεύει να αφανιστεί, όταν, υποτίθεται, έχουν καθιερωθεί νόμοι και κανόνες δικαίου.
Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος
