Η οικονομική κρίση και η δυσπραγία που αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια τα περισσότερα νοικοκυριά δεν φαίνεται να πτόησε τους επιχειρηματίες που ασχολούνται με τον τουρισμό στη Χαλκιδική. Μπορεί οι τιμές στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, στα εστιατόρια και στα beach bar να έχουν μειωθεί ελαφρώς σε σχέση με την προ κρίσης περίοδο, ωστόσο εξακολουθούν να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα.
Μια οικογένεια χρειάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για λίγες μέρες διακοπών, ή έστω για μια μονοήμερη εξόρμηση.
Πολύ δύσκολα θα βρει κανείς ενοικιαζόμενο δωμάτιο το οποίο να είναι καθαρό και να παρέχει τις απαραίτητες υποδομές για τους μισθωτές, με λιγότερα από 40 ευρώ τη βραδιά σχεδόν σε όλες τις παραθαλάσσιες περιοχές της Χαλκιδικής, με τα περισσότερα να νοικιάζονται από 40 έως 50 ευρώ. Σε ό,τι αφορά τα έξοδα για το μπάνιο, σε περίπτωση που κάποιος επιλέξει να κάνει χρήση ξαπλώστρας και ομπρέλας που ανήκουν σε κάποιο κατάστημα, είναι σχεδόν αδύνατο να πληρώσει κατ’ άτομο λιγότερα από 3-3,5 ευρώ για έναν καφέ ή ένα αναψυκτικό. Στη συντριπτική πλειοψηφία των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που δραστηριοποιούνται στις παραλίες ο καφές και το αναψυκτικό κοστίζουν γύρω στα 3,5 ευρώ, η μπίρα γύρω στα 4 ευρώ, ενώ ένα ποτό 6-7 ευρώ.
Beach bar στο Πευκοχώρι (φωτ.: thessalonikiguide.gr)
Το ιδιαίτερα θετικό για τη Χαλκιδική είναι ότι σε ελάχιστες περιοχές χρεώνεται επιπλέον η ξαπλώστρα. Χρήματα, για να ξαπλώσει κανείς σε μια σεζ-λονγκ, θα χρειαστεί να δώσει μόνο σε παραλίες τις οποίες εκμεταλλεύονται ξενοδοχειακές μονάδες.
Σε ό,τι αφορά το φαγητό, υπάρχουν αμέτρητα ουζερί, εστιατόρια, ψαροταβέρνες και πιτσαρίες για όλα τα βαλάντια. Το εύρος των τιμών των ειδών διατροφής είναι πολύ μεγάλο, αλλά σε γενικές γραμμές μπορεί να ειπωθεί ότι δεν θα χρειαστεί να δώσει κανείς αρκετά περισσότερα από όσα θα ξόδευε αν έκανε την έξοδό του σε κάποιο κατάστημα εστίασης στη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα. Αντίστοιχη είναι η εικόνα σε περίπτωση που για τη βραδινή έξοδο επιλεγεί κάποιο μπαράκι ή κλαμπ.
Το… μαρτύριο της ασφάλτου
Στα έξοδα ενός Θεσσαλονικιού για μπάνιο ή για διακοπές στη Χαλκιδική, θα πρέπει να προστεθεί και το κόστος της βενζίνης – ειδικά αν κάποιος προτιμήσει να κατευθυνθεί προς κάποια παραλία ή οικισμό της Χαλκιδικής τις ώρες με μεγάλη κίνηση, αφού σε πολλά σημεία τα οχήματα κινούνται με πολύ χαμηλές ταχύτητες ή ανά τακτά χρονικά διαστήματα ακινητοποιούνται για λίγα λεπτά.
Για την πρόσβαση στην Κασσάνδρα, η οποία συγκεντρώνει και τον περισσότερο κόσμο, ουσιαστικά υπάρχει μόνο ένας οδικός άξονας, αυτός της Εθνικής Οδού Θεσσαλονίκης – Νέων Μουδανιών (η πρόσβαση μέσω Πολυγύρου δεν συμφέρει χιλιομετρικά και οικονομικά).
Τα απογεύματα της Παρασκευής και τις μεσημεριανές ώρες του Σαββάτου και της Κυριακής οι εκδρομείς θα αναγκαστούν να κάνουν πρώτα ένα μπάνιο από τον… ιδρώτα μέσα στο αυτοκίνητο, μέχρι να απολαύσουν τη δροσιά της θάλασσας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αρκετές περιπτώσεις, για να διανυθεί η απόσταση Θεσσαλονίκης – Νέας Ποτίδαιας, η οποία είναι 70 χλμ, μπορεί να χρειαστούν ακόμα και 1,5-2 ώρες. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι ούτε το φετινό καλοκαίρι ολοκληρώθηκαν τα έργα διαπλάτυνσης των τελευταίων 900 μέτρων που απέμειναν στο οδικό δίκτυο Νέων Μουδανιών – Νέας Ποτίδαιας, τα τελευταία πριν από τη γέφυρα.
Μουδανιά-Ποτίδαια (φωτ.: typosthes.gr)
Το μεγάλο… δράμα το αντιμετωπίζουν οι εκδρομείς αν επιλέξουν να επιστρέψουν στη Θεσσαλονίκη μετά τις μεσημεριανές ώρες της Κυριακής. Εκτός του ότι τα ατέλειωτα μποτιλιαρίσματα είναι συνεχή, μεγάλος είναι ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος.
Πανέμορφη, με πολλές επιλογές
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η οποιαδήποτε εξόρμηση στη Χαλκιδική αξίζει την ταλαιπωρία, αφού ο εκδρομέας θα αποζημιωθεί από τις αμέτρητες ομορφιές της και τις πολλές επιλογές για απόδραση από την καθημερινότητα.
Διαθέτει πολύ μεγάλο αριθμό παραλιών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, σε πολλές από τις οποίες το πεύκο φτάνει μέχρι το κύμα. Το πράσινο «πνίγει» σχεδόν κάθε γωνιά της Σιθωνίας και του τρίτου ποδιού μέχρι το Άγιον Όρος, ενώ παρά την ιδιαίτερα καταστροφική δασική πυρκαγιά της Κασσάνδρας το 2006, μεγάλο μέρος του ποδιού παραμένει καταπράσινο.
Κασσάνδρα 2006 (φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Megapress / Γιώργος Φωτιάδης)
Οι περισσότερες παραλίες της Χαλκιδικής είναι άρτια οργανωμένες για χαλάρωση ή ακόμα και για διασκέδαση, λόγω των αρκετών κοσμικών beach bar.
Σε ό,τι αφορά την Κασσάνδρα, μια βόλτα στη μαγευτική Άθυτο αξίζει σε κάθε περίπτωση, αφού η αρχιτεκτονική της παραπέμπει σε νησί, αλλά και η γεωγραφική της θέση –βρίσκεται χτισμένη στην άκρη του γκρεμού– προσφέρει απίστευτη θέα στον Τορωναίο κόλπο και στη Σιθωνία.
Τα σκήπτρα στη διασκέδαση κρατάει εδώ και χρόνια η περιοχή της Καλλιθέας –η Μύκονος της Χαλκιδικής–, με τη Χανιώτη και το Πευκοχώρι να την ακολουθούν.
Οι λάτρεις της φύσης και των αρχαιοτήτων θα αποζημιωθούν με μια επίσκεψη στη Νέα Ποτίδαια, με την πανέμορφη διώρυγά της και το αρχαίο τείχος, απομεινάρια του οποίου βρίσκονται ακόμα και μέσα στη θάλασσα, ενώ λιγότερο κοσμικοί, χωρίς όμως να υπολείπονται σημαντικά από τις υπόλοιπες περιοχές της Κασσάνδρας, είναι οι οικισμοί που βρέχονται από τον Θερμαϊκό.
Ο ισθμός της Νέας Ποτίδαιας (φωτ.: halkidiki.com)
Στη Σιθωνία η φύση οργιάζει. Το δεύτερο πόδι διαθέτει πολλές ήσυχες (ακόμα και ερημικές) παραλίες με γαλαζοπράσινα νερά, ιδίως στην πλευρά που βλέπει το Άγιον Όρος. Για διασκέδαση προσφέρεται ο Νέος Μαρμαράς και ακολουθούν η Νικήτη και η Σάρτη. Τέλος, σημαντικό αριθμό τουριστών συγκεντρώνουν στο τρίτο πόδι η Ιερισσός και η Ουρανούπολη, ενώ όμορφες παραλίες διαθέτει και η Αμμουλιανή, το μοναδικό νησί της Χαλκιδικής, που βρίσκεται δίπλα στη χερσόνησο του Άθω.
Ρωμανός Κοντογιαννίδης
