Τον έχουν χαρακτηρίσει «Τσάρο των δημάρχων», «πατριάρχη της αυτοδιοίκησης», «αιώνιο δήμαρχο», δεδομένου ότι έχει επανεκλεγεί, μπροστάρης, στο Δήμο Περιστερίου για τέταρτη συνεχόμενη φορά, με υψηλά ποσοστά. Ο λόγος για τον ποντιακής καταγωγής δήμαρχο Ανδρέα Παχατουρίδη, ο οποίος γαλουχήθηκε με ιστορίες των προγόνων του, μεγάλωσε με ποντιακά φαγητά, και στο σπίτι του η μοναδική γλώσσα επικοινωνίας ήταν η ποντιακή διάλεκτος. Ο δήμαρχος άνοιξε την πόρτα του στο pontos-news.gr και μας μίλησε για το δήμο του (έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της Ελλάδας σε πληθυσμό, και με ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης), το έργο του, την πολιτική του καριέρα, αλλά και το σπίτι όλων των Ποντίων της πόλης, την Ένωση Ποντίων Περιστερίου.
Ανδρέας Παχατουρίδης: Οι ρίζες του Περιστερίου είναι οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι.
Η ιστορία της οικογένειάς του στην Ελλάδα ξεκινά το 1922, όταν τα πρώτα καραβάνια των προσφύγων ξεκινούν από τον Πόντο –κάποια εκ των οποίων πήγαν ύστερα στη Ρωσία, όπως της οικογένειας του δημάρχου–, και ύστερα καταλήγουν στον Πειραιά. Μεταξύ Αίγινας και Πειραιά, πάνω στο καράβι, η γιαγιά του Χριστίνα (από την Κερασούντα) γεννάει τον πατέρα του, Παναγιώτη. Μαζί με τον άντρα της Λευτέρη (από την Τραπεζούντα) φτάνουν στην περιοχή του Περιστερίου αναζητώντας ένα μέρος να στεριώσουν. Η οικογένεια έμελλε να ριζώσει στα προσφυγικά της Ευαγγελίστριας (όπως ονομάστηκε το σημείο λίγο αργότερα, με την εγκατάσταση των προσφύγων).
Ο Ανδρέας Παχατουρίδης με τον Πόντιο λυράρη (φωτ.: Βασίλης Καρυοφυλλίδης)
«Αυτός, ο προσφυγικός συνοικισμός “Ευαγγελίστριας”, το 1934 έγινε Δήμος Περιστερίου», μας λέει ο Ανδρέας Παχατουρίδης. Δύσκολα τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης των προσφύγων στην Ελλάδα, έτσι και της οικογένειας. Μας αναφέρει πως όταν μετά τον πατέρα του γεννήθηκαν οι θείοι του, «δεν υπήρχε δυνατότητα ούτε για το μεσημεριανό φαγητό». Αναγκάστηκε και πήγε ο παππούς του στα Ασώματα τις Βέροιας για να εργαστεί ως πετράς· έχτιζε σπίτια και εκκλησίες. Η γιαγιά του είχε μείνει πίσω με τα τέσσερα παιδιά της. «Ό,τι ψίχουλα έβγαζε ο παππούς τα έστελνε πίσω», μας λέει. Δύσκολα χρόνια, εξιστορεί, αλλά όλοι αυτοί οι άνθρωποι εκείνης της γενιάς μεγάλωσαν με αξιοπρέπεια, με αγώνα, κρατώντας τις παραδόσεις, κρατώντας πολύ σφιχτά το θεσμό της οικογένειας, την αγάπη για τον Πόντο. «Πολλά από αυτά είχαμε τη μεγάλη τιμή να τα εμπεδώσουμε κι εμείς, να μας τα μεταλαμπαδεύσει η γιαγιά», συμπληρώνει. «Θεωρώ πως ό,τι χαρακτήρα έχουμε δημιουργήσει, ένα μεγάλο κομμάτι από αυτόν το χαρακτήρα και από αυτές τις αρχές το χρωστάμε κυρίως στην Πόντια γιαγιά», καταλήγει.
Έτσι, από τις αρχές και τις αξίες που του μετέφερε η οικογένειά του πηγάζουν και οι βάσεις του. Το τόνισε πολλές φορές αυτό στην συζήτησή μας. Μιλώντας για τους εργατικούς Ποντίους που προόδευσαν τη μητέρα Ελλάδα, όντας ξεριζωμένοι και δίχως βοήθεια από πουθενά, με σκληρή καρδιά, καθαρό κούτελο και εντιμότητα, αναφέρει πως μέσα από αυτό το DNA, αρκετά από αυτά τα χαρακτηριστικά τα έχει κληρονομήσει και ο ίδιος. «Βγήκαμε από φτωχές οικογένειες αλλά πλούσιες σε αγάπη και συναισθήματα», αναφέρει ο δήμαρχος.
Εμείς οι Πόντιοι το ξέρουμε: «Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ευτυχεί μόνος του». Κι αυτό διότι κάποτε, «πάνω σε ένα στρώμα κοιμόντουσαν πέντε άτομα», θυμάται.
Η πολιτική του καριέρα
Γεννήθηκε το 1952 στο Περιστέρι, στην συνοικία της Ευαγγελίστριας. Μεγάλωσε και δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή. Ποτέ του δεν είχε σκεφθεί να ασχοληθεί με την πολιτική, όπως μας λέει ο ίδιος, καθώς πίστευε πως αυτές οι διαδικασίες διαιρούν και διαχωρίζουν τον κόσμο. Αντίθετα, τον ενδιέφερε πώς θα χτίσει φιλίες. Έτσι, κάποια στιγμή τον προσέγγισαν κάποιοι φίλοι και συμμαθητές του λέγοντάς του: «Ανδρέα πάμε να ρίξουμε το βότσαλο στη λίμνη, πάμε να κουνήσουμε τα νερά εδώ στην πόλη». Δεν άργησε όμως να δεχθεί και την πρώτη απογοήτευση από τους δικούς του ανθρώπους, τους γονείς του: «Αγόρι μου τι θέλουμε εμείς με αυτά τα πράγματα;», του είπαν στενοχωρημένοι.
Μια αγάπη που περισσεύει για την πόλη και τους συνδημότες του (φωτ.: Βασίλης Καρυοφυλλίδης)
Μετά από ώριμη σκέψη ο Ανδρέας Παχατουρίδης αποφασίζει να κάνει το πρώτο του πολιτικό βήμα. «Αποφάσισα να εκτεθώ δημιουργώντας όμως έναν συνδυασμό ψυχής και όχι κομματικής τακτικής, προτάσσοντας τα προβλήματα της πόλης και έχοντας πάνω από όλα την ιδεολογία της πόλης», αναφέρει. «Είπαμε να συνενώσουμε τον κόσμο μακριά από τα πράσινα, τα κόκκινα, τα μπλε», γιατί τα προβλήματα της πόλης δεν έχουν χρώματα καταλήγει. Η πόλη χρειάζεται αγάπη και συνεννόηση.
«Τα κόμματα είναι οι πυλώνες της δημοκρατίας, αλλά στην αυτοδιοίκηση δεν χρειάζονται τα συρματοπλέγματα των χρωμάτων».
Η αγάπη των συνδημοτών του έκτοτε είναι μεγάλη. Του «δανείζουν», όπως συνηθίζει να λέει, την εμπιστοσύνη τους στις εκλογές ακόμα και με ποσοστά 66%! «Η κοινωνία δεν σου χαρίζει, δεν σου εκχωρεί την εμπιστοσύνη της. Σου την δανείζει για τέσσερα χρόνια. Μετά είτε σου την δίνει, είτε σου την παίρνει», σημειώνει. «Η καρέκλα που κάθομαι δεν είναι δικιά μου, όχι, δεν την έφερα από το σπίτι μου. Μου την δανείσανε οι συμπολίτες μου. Την δανείζουν, και στα τέσσερα χρόνια ή την δίνουν σε άλλον ή στην ανανεώνουν», καταλήγει.
Ακόμη, μας λέει, δεν υπάρχει «μαγική» συνταγή για να γίνει κάποιος αποδεκτός δήμαρχος και να έχει τα ηνία για τετραετίες. Δεν δηλώνει πιο έξυπνος από τους συμπολίτες του. Αγαπάει τον άνθρωπο και την ευθύνη, προτάσσει την αγάπη, την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, την συντροφικότητα. «Αυτό είναι ο Ανδρέας Παχατουρίδης», μας λέει ικανοποιημένος από την πολιτική που ακολουθεί. «Η αγάπη είναι η ευθύνη. Έτσι εκλαμβάνω την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μου», μας λέει. «Όταν ο κόσμος σε αγαπάει, ευθύνη σου εναποθέτει», συμπληρώνει. Ο ίδιος θέλει, μέσα από τα διδάγματά της οικογένειάς του, όσο ψηλά και να ανεβαίνει, τα πόδια του να πατάνε πάντα στη γη.
Μας υποδέχτηκε στο γραφείο του (φωτ.: Βασίλης Καρυοφυλλίδης)
«Ο κόσμος αξιολογεί. Κάθε μέρα δίνεις εξετάσεις. Αν δεν το αγαπάς αυτό που κάνεις, θα σου δείξουν την κόκκινη κάρτα από τον πρώτο μήνα κιόλας».
Όμως, στην κοινωνία μας δεν είναι όλα ρόδινα…
Περιστέρι: Μια πόλη με τα όλα της, και με την ανεργία…
«Είναι γεγονός ότι το Περιστέρι τα τελευταία δέκα χρόνια, όπως δείχνουν τα στοιχεία, είναι η πόλη με τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης», αναφέρει ο δήμαρχος. Η πόλη σήμερα είναι προσβάσιμη με τρεις σταθμούς μετρό, πλαισιωμένη από ένα μεγάλο δίκτυο συγκοινωνιών που την συνδέουν με διάφορες περιοχές της Αττικής αλλά και με το κέντρο της Αθήνας. Επίσης έχει μεγάλη αγορά, σημαντικά έργα υποδομής αθλητικά, πολιτιστικά και κοινωνικά κέντρα, άλση και πλατείες. Μια πόλη φωτεινή, φιλόξενη, καθαρή, και «αισιόδοξη σε πείσμα των καιρών» όπως την χαρακτηρίζει. «Εντάξει, αυτά τα κάναμε», λέει ο δήμαρχος, «αυτό που με στενοχωρεί σε μένα, είναι που βλέπω την κοινωνία να ασφυκτιά. Βλέπω ότι ο κόσμος φτάνει σε ένα σημείο που λες τι να την κάνει την πλατεία, τι να το κάνει το θέατρο, όταν ο άλλος δεν έχει μια δουλίτσα. Όταν ο άλλος πέφτει το βράδυ για ύπνο χωρίς προορισμό το πρωί. Αυτό είναι σαράκι», μας αναφέρει προβληματισμένος.
«Η εργασία, λέμε εμείς οι Πόντιοι, είναι ευλογία. Εγώ προσθέτω ότι η εργασία είναι ψυχοθεραπεία, ειδικά για τους νέους ανθρώπους», λέει ο δήμαρχος.
Θεωρεί ότι η πόλη δεν είναι οι δρόμοι και οι πλατείες. «Η πόλη είναι οι άνθρωποι. Είναι πρόσωπα, ματιές κι ελπίδες. Πρόσωπα που έχουμε τη φιλοδοξία να κρατήσουμε καθαρή τη ματιά τους και τη ματιά μας, για να μπορούμε να συναντιόμαστε, για να διασταυρωνόμαστε, για να μπορούμε να χαμογελάμε ο ένας στον άλλον. Πώς να χαμογελάσει ο άλλος που είναι 5 ή 6 άτομα σε μια οικογένεια και δεν μπαίνει ένα μεροκάματο μέσα; Τι να βγει και να πει ο δήμαρχος; Εγώ σου έκανα το πεζοδρόμιο; Το κολυμβητήριο ή το θέατρο; Και λοιπόν; Τι θέλει ο κόσμος σήμερα; Ο κόσμος δεν θέλει το κοινωνικό παντοπωλείο, ούτε το κοινωνικό ιατρείο. Θέλει μια δουλίτσα και με αξιοπρέπεια να ζήσει την οικογένειά του. Δυστυχώς σήμερα αυτά τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πάρα πολύ. Μας στενοχωρεί ιδιαίτερα», αναφέρει προβληματισμένος, και συνεχίζει: «Πολλές φορές στέκομαι μπροστά σε έναν συμπολίτη που ζητά το αυτονόητο, μια δουλίτσα. Και στέκεσαι μπροστά του ένας μικρός, αδύναμος δήμαρχος που δεν μπορεί να τον βοηθήσει στο αυτονόητο».
Με φόντο την πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε (φωτ.: Βασίλης Καρυοφυλλίδης)
«Ένας που ασχολείται με την κεντρική πολιτική σκηνή μπορεί να κρυφτεί μέσα στο Κοινοβούλιο και να μην κάνει και τίποτα. Όταν είσαι όμως δήμαρχος σε μια πόλη, και μάλιστα σε μια πόλη που είναι ωκεανός, όπως είναι το Περιστέρι, δεν μπορείς να κρυφτείς», αναφέρει, χαρακτηρίζοντας την πόλη ζωντανή, με νιότη, και δύναμη στην Αττική. «Καταντάμε οι δήμαρχοι το πτυελοδοχείο, διότι ο κόσμος δεν βρίσκει τον υπουργό για να τον βοηθήσει αλλά όλα στο δήμαρχο», παρατηρεί ο Ανδρέας Παχατουρίδης.
Αν αύριο σταματούσε τη θητεία του, θα ήθελε να τον θυμούνται οι συνδημότες του, στις αναμεταξύ τους συζητήσεις, ως έναν καλό δήμαρχο, έναν καλό άνθρωπο.
«Προτάσσοντας την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά και την αγάπη, θα ξεπεράσουμε τις δύσκολες εποχές με όσο γίνεται λιγότερες απώλειες», λέει.
Σέρνει πρώτος το χορό και βρίσκεται πάντα δίπλα στους Ποντίους του Περιστερίου
Όταν χορεύει ποντιακούς χορούς, νιώθει σαν μια κινηματογραφική μηχανή που περνούν από μπροστά του οι μνήμες, από τις γεμάτες αγάπη γιορτές –στην «καμαρούλα μια σταλιά» όπως αποκάλεσε τον χωμάτινο δρόμο που βρισκόταν η γειτονιά του–, που γίνονταν στο σπίτι του. Γιορτές για όλη τη γειτονιά τότε. Ωραίες στιγμές που έχουν εκλείψει καθώς το Περιστέρι μεγάλωσε, άλλαξε. «Σε αυτά τα ποντιακά ανταμώματα που ταξιδεύουμε με τους ήχους της ποντιακής μουσικής, περνάνε στο μυαλό μας όλα τα αγαπημένα πρόσωπα, παππούς, γιαγιά και γονείς», αναφέρει.
Πόντιοι, Κρήτες και Ηπειρώτες σύντομα θα έχουν το δικό τους σπίτι.
Σε εκδήλωση της Ένωσης Ποντίων Περιστερίου (φωτ.: Ανδρέας Παχατουρίδης / Facebook)
Ο δήμαρχος βρίσκεται παρ’ όλα αυτά δίπλα στην Ένωση Ποντίων Περιστερίου, σε όλες τις δράσεις της. Βέβαια δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τον ίδιο το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ένωση –καθώς και άλλα πολιτιστικά σωματεία της περιοχής–, που δεν έχουν ιδιόκτητο χώρο. «Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το Γενάρη μήνα, το κόψιμο της πίτας του καινούριου χρόνου θα γίνει στα καινούρια γραφεία, τα οποία ετοιμάζει ο Δήμος για να τα παραχωρήσει στο Σύλλογο Ποντίων», λέει ο δήμαρχος, καθώς τα έργα να έχουν ξεκινήσει ήδη.
Όπως μας γνωστοποιεί, οι νέες εγκαταστάσεις των συλλόγων –Κρητών, Ποντίων, Ηπειρωτών–, θα βρίσκονται στην περιοχή του Αγίου Αντωνίου, σε δημοτικό κτήριο, το οποίο ήδη ανακαινίζεται.
Ένας δήμαρχος αγαπητός στην πόλη του, που αγαπά την πόλη του, δυναμικός και σεμνός. «Να λελεύω σας», μας είπε!
Βασίλης Καρυοφυλλίδης
