Η Αλεξάνδρεια του Καβάφη, των Αιγυπτιωτών που την εγκατέλειψαν αλλά και των σπουδαίων πνευματικών ανθρώπων μιας άλλης εποχής που «έχτισαν» την αίγλη της, ή τουλάχιστον ό,τι έμεινε να θυμίζει το ακμαίο της πρόσωπο, χάνεται μέρα με τη μέρα από τις σκληρές λαβωματιές που καταφέρουν οι μπουλντόζες σε κάποια εναπομείναντα κτήρια, τα οποία είναι κομμάτι της πολιτιστικής της κληρονομιάς.
Πρωτοβουλίες όπως οι Save Alexandria και Gudran προσπαθούν να περισώσουν ό,τι είναι δυνατόν με εκστρατείες ευαισθητοποίησης, πολιτιστικές πρωτοβουλίες και νομικές κινήσεις. Πέρα από την άσκηση πιέσεων προσπαθούν ταυτόχρονα να φέρουν τους κατοίκους σε επαφή με την ιστορία της πόλης ώστε να αποφασίσουν κι εκείνοι να δραστηριοποιηθούν.
Η συχνά άναρχη αστική ανάπτυξη, ακόμη και περιοχών της με παραδοσιακή αρχιτεκτονική και ενδιαφέροντα οικοδομήματα οδηγεί στην κατεδάφιση κτηρίων που θα έπρεπε να προστατεύονται.
Μέσα στην τελευταία πενταετία 36 εμβληματικά κτήρια της πόλης έχουν γκρεμιστεί, ανάμεσά τους η Ελληνική Λέσχη (το 2012) αλλά και επαύλεις που είναι έργα σπουδαίων ευρωπαίων αρχιτεκτόνων, από την περίοδο της ακμής της. Καθένα απ’ αυτά έχει και τη δική του ιστορία. Εδώ κάποιος διάσημος συγγραφέας έγραψε το τάδε γνωστό έργο του, εκεί μπορεί κάποιος σπουδαίος μουσικός να συνέλαβε ένα δικό του αριστούργημα…
Η σημερινή πόλη των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων, με τα σοβαρά προβλήματα που δεν μπορεί να διαχωριστούν από τη γενικότερη κατάσταση στη σύγχρονη Αίγυπτο δεν έχει την… πολυτέλεια να συντηρήσει την εικόνα της ακμής της, που απογειώθηκε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.
Χωρίς χρήματα για τη συντήρησή τους, χωρίς στήριξη από κάποιο δημόσιο φορέα και με τρέχοντα προβλήματα να συνθέτουν ένα σκηνικό χάους στην «πολιτιστική πρωτεύουσα του κόσμου», μιας άλλης εποχής, οι ιδιοκτήτες των κτηρίων λένε ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από την αντιπαροχή των παλιών κατοικιών και ταυτόχρονα του… μεγαλείου τους.
