Ένας σπουδαίος μουσικός παραδοσιακών τραγουδιών που το όνομά του είναι συνυφασμένο με τις χαρές και τις λύπες των ανθρώπων της Ηπείρου, ο Αλέκος Κιτσάκης, άφησε την τελευταία του πνοή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες.
Γεννημένος στο Ριζοβούνι της Πρέβεζας το 1934, ο Κιτσάκης έμεινε ορφανός από πολύ μικρός και μπήκε στο τραγούδι από ανάγκη. Έλεγε σε συνέντευξή του στο ipiros.gr πριν από μερικά χρόνια, περιγράφοντας ουσιαστικά και την ιστορία της Ελλάδας λίγο πριν από τον Πόλεμο:
«Θυμάμαι μια φορά, παιδάκι τότε εγώ, γινόταν ένας γάμος στον Γαλατά. Φύλαγα τα πρόβατα κοντά, πιάνω ένα τραγούδι και σταμάτησε ο γάμος… Από πού έρχεται αυτή η φωνή; είπαν, λες και ήταν ένα σπάνιο αηδόνι. “Ο Αλέξης, ο Αλέξης”, φώναξαν.
»Μια μέρα, θυμάμαι, με έβαλε ένας άνθρωπος, Δόσης λεγότανε, να τραγουδάω για να μου δώσει ένα πορτοκάλι. Τραγουδούσα όλη μέρα, με πέθανε. Όλη μέρα για ένα πορτοκάλι».
Μικρός ήταν όταν (προσκεκλημένος της Πανηπειρωτικής χάριν παρεμβάσεως της Μαρίκας Κοτοπούλη), τραγούδησε στο Ρεξ. Εκεί τον είδε και τον πήρε μαζί της στο Παλάτι η τότε πριγκίπισσα Φρειδερίκη.
Από το προσωπικό αρχείο του Αλέκου Κιτσάκη
Χρόνια μετά, θα αντιπροσώπευε το πρόσωπο της Ηπείρου τραγουδώντας πλάι σε κορυφαία ονόματα του παραδοσιακού και του λαϊκού τραγουδιού, όπως ο Καζαντζίδης, η Καίτη Γκρέι, η Μαρινέλλα, η Ρ. Σακελλαρίου κ.ά. Υπολογίζεται ότι ηχογράφησε πάνω από 2.500 τραγούδια που εξυμνούσαν την Ήπειρο, τη φυσική ομορφιά του τοπίου, την ξενιτιά, τον έρωτα, αλλά και τους αγώνες του ελληνικού έθνους.
Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη στον Άγιο Νικόλαο Κοπάνων Ιωαννίνων.
