Το όραμά του για τη μετατροπή του Δήμου Παύλου Μελά σε περιοχή-επίκεντρο για τον ποντιακό ελληνισμό της Θεσσαλονίκης, αλλά και άλλων περιοχών της Βόρειας Ελλάδας, «ξετύλιξε» στο pontos-news.gr o δήμαρχος Δημήτρης Δεμουρτζίδης.
Το σχέδιο έχει τις βάσεις για να πραγματοποιηθεί, αφού ο Δήμος Παύλου Μελά είναι ένας κατεξοχήν προσφυγικός δήμος, με το ποντιακό στοιχείο να αποτελεί την ισχυρή πλειοψηφία. Πολύ δυναμικοί ποντιακοί σύλλογοι λειτουργούν στις μεγαλύτερες περιοχές του («Ακρίτες του Πόντου» Σταυρούπολης, «Αλέξανδρος Υψηλάντης» Ηλιούπολης, Ένωση Ποντίων Πολίχνης), ενώ το μεγαλύτερο μέρος των νεοπροσφύγων Ποντίων από την πρώην Σοβιετική Ένωση εγκαταστάθηκε στον συγκεκριμένο δήμο και δημιούργησε τους οικισμούς της Νικόπολης, της Ευξεινούπολης και της Φιλοθέης.
Ειδικότερα, και σύμφωνα με τον Δ. Δεμουρτζίδη, μόλις τα δύο μεγάλα στρατόπεδα («Παύλου Μελά» και «Καρατάσιου»), που βρίσκονται εντός ορίων του δήμου, αποδοθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα ξεκινήσει η κατασκευή κάποιων κτηρίων που θα αποτελέσουν ορόσημα για τον ποντιακό ελληνισμό. Όπως είπε ο δήμαρχος, στα σχέδιά του περιλαμβάνεται η κατασκευή μεγάλου μουσείου για τον Πόντο –πολλοί κάτοικοι της περιοχής έχουν πλούσιο φωτογραφικό υλικό αλλά και σκεύη από τον Πόντο–, ενώ μπορεί να γίνει και κάποιος ξενώνας. Επίσης, στις άμεσες προτεραιότητές του συμπεριλαμβάνεται η διοργάνωση ενός μεγάλου ετήσιου ποντιακού φεστιβάλ, το οποίο θα δώσει και μεγαλύτερη αίγλη στα φεστιβάλ και τις γιορτές που ήδη διοργανώνουν οι τοπικοί ποντιακοί σύλλογοι.
»Μόλις μας αποδοθούν τα στρατόπεδα, σκεφτόμαστε να μετατρέψουμε την πόλη μας σε επίκεντρο του ποντιακού ελληνισμού, σε τόπο προορισμού για όλους τους Πόντιους», λέει στο pontos-news.gr ο Δ. Δεμουρτζίδης.
Πόντιος κατά τα… ¾
Πόντιος κατά τα ¾ είναι ο δήμαρχος Παύλου Μελά. Ο παππούς του από την πλευρά του πατέρα του γεννήθηκε στην περιοχή της Τσάλκας. Η οικογένειά του βρισκόταν στο χωριό Ολιάνη, όπου ο προπάππους του δημάρχου ήταν παπάς. Κάποια στιγμή, με μπροστάρη τον παπά, συνολικά δεκατρείς οικογένειες έφυγαν από την Ολιάνη και δημιούργησαν το χωριό Λιβάδι με την εκκλησία των αρχαγγέλων Γαβριήλ και Μιχαήλ. Ακόμη και σήμερα βρίσκονται εκεί συγγενείς του δημάρχου, οι οποίοι έχουν το όνομα Δεμουρτζίεφ.
Η μητέρα του πατέρα του γεννήθηκε στην Τιφλίδα, όπου ο μπαμπάς της διατηρούσε ραφείο. Εκείνη του έλεγε ιστορίες για τον κόσμο που μαζευόταν στο ραφείο και τις συζητήσεις που γίνονταν, και τον παρακινούσε να μάθει κάποιο μουσικό όργανο διότι η ίδια λάτρευε τη μουσική. Όμως η μόνη σχέση που δημιούργησε με τη μουσική ο δήμαρχος, ήταν να γίνει πρόεδρος του Δημοτικού Ωδείου Πολίχνης.
«Η γιαγιά μου μου έλεγε για τη φτώχια των ανθρώπων εκείνη την εποχή, αλλά και για την πλουσιότατη καρδιά τους. Όλα τα σπίτια των Ποντίων ήταν ανοιχτά για όλη την οικογένεια. Θυμάμαι από παιδί τα μεγάλα συγγενικά τραπέζια, τα τραγούδια που έλεγαν όλοι μαζί, και στο τέλος που κοιμόμασταν όλοι μαζί στρωματσάδα. Η γιαγιά μου ήταν εξαιρετική μαγείρισσα και έκανε πολλά ποντιακά φαγητά. Θυμάμαι τα ωτία, τα πισία κτλ.», μας λέει ο δήμαρχος.
Η οικογένεια του πατέρα του εγκαταστάθηκε μετά τον ξεριζωμό στο Παλιό Αγιονέρι Κιλκίς. Σε ό,τι αφορά τις ρίζες της μητέρας του, ο Πόντιος μπαμπάς της κατάγονταν από την περιοχή Άτλερ, ενώ η μαμά της ήταν Θρακιώτισσα. Η προσφυγιά τούς έφερε στον Καμπάνη Κιλκίς, το οποίο τότε είχε άλλο όνομα. Ο παππούς του διετέλεσε πρόεδρος του χωριού και το μετονόμασε σε Καμπάνη προς τιμήν του Έλληνα συνταγματάρχη που σκοτώθηκε στη μάχη του Κιλκίς. Οι γονείς του δημάρχου με τα χρόνια αγόρασαν οικόπεδο στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης, όπου γεννήθηκε και ο δήμαρχος.
«Εκείνο που έμαθα καλά από τα παιδικά μου χρόνια είναι ότι όλοι οι Πόντιοι αποτελούμε μια μεγάλη οικογένεια με ισχυρό δέσιμο. Οι πρόγονοί μας μετέδωσαν σε μας τη “σπίθα” για τον Πόντο, καθώς και τα ιδανικά τους με τα οποία αντιμετώπισαν τις πολλές δυσκολίες που πέρασαν. Σ’ εμάς μένει να τα μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές, αλλά και στις άλλες ελληνικές ράτσες. Αισθάνομαι περήφανος που είμαι Πόντιος, διότι εμείς οι Πόντιοι έχουμε ανθρωπιά», λέει ο Δ. Δεμουρτζίδης.
Ο ίδιος μιλάει λίγα ποντιακά, ωστόσο στις γιορτές και στα πανηγύρια σηκώνεται και χορεύει ποντιακούς χορούς.
Πολίχνη 21/4/1952
Ενεργό μέλος της Ένωσης Ποντίων Πολίχνης
Από μικρός ο Δημήτρης Δεμουρτζίδης είναι εγγεγραμμένος στην Ένωση Ποντίων Πολίχνης, την οποία υπηρέτησε από διάφορες διοικητικές θέσεις. Διετέλεσε μέλος της διοίκησης και του Καποδιστριακού Δήμου Πολίχνης, και επί των ημερών του τοποθετήθηκε ο ανδριάντας του Ποντίου Αγωνιστή στην οδό Αγνώστου Στρατιώτη.
«Φέτος για πρώτη φορά άκουσα κάλαντα στο δημαρχείο ως δήμαρχος Παύλου Μελά, αφού ήρθαν τα παιδιά από την Ένωση Ποντίων Πολίχνης. Τα ίδια κάλαντα έλεγα κι εγώ από μικρός ως μέλος της Ένωσης Ποντίων Πολίχνης. Ακούγοντας τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα συγκινήθηκα, διότι θυμήθηκα ότι μια παραμονή Πρωτοχρονιάς, όταν λέγαμε τα κάλαντα έξω, μας ήρθε το μαντάτο ότι πέθανε ο πρόεδρός μας και ιδρυτής της ένωσης, Λάκης Ιωαννίδης. Αυτό το γεγονός έρχεται κάθε χρόνο στο μυαλό μου…», αφηγείται εμφανώς συγκινημένος στο pontos-news.gr o Δημήτρης Δεμουρτζίδης.
O Δημ. Δεμουρτζίδης σε παλαιότερη φωτογραφία
Τελειώνοντας την κουβέντα μας ο δήμαρχος θυμήθηκε και τα μεγάλα γλέντια που διοργάνωνε στο παρελθόν η Ένωση Ποντίων Πολίχνης. Όπως είπε, κάποιες χρονιές αναγκάστηκε να κάνει το χορό της σε δύο συνεχόμενες βραδιές, αφού στην πρώτη δεν χώρεσαν στην αίθουσα όλοι όσοι ήθελαν να συμμετάσχουν.
Ρωμανός Κοντογιαννίδης
- Για την εικονογράφηση του άρθρου χρησιμοποιήθηκαν φωτογραφίες που παραχώρησε ο Σύλλογος Παλαιών Κατοίκων Πολίχνης «Το Καράισιν».
- Η δημοσίευση της ιστορίας του δημάρχου Παύλου Μελά εντάσσεται στο πλαίσιο παρουσίασης
από το pontos-news.gr μιας σειράς ανθρώπων της κοινωνικής ζωής του τόπου με προσφυγική καταγωγή.
