Oι προετοιμασίες για το Πάσχα στον Πόντο, ξεκινούσαν από την Καθαρά Δευτέρα με τη νηστεία της Σαρακοστής
Η νηστεία της Σαρακοστής αποτελούσε την αυστηρότερη των νηστειών, μιας και χωρίς εξαίρεση νήστευαν μέχρι και οι λεχώνες, οι άρρωστοι, οι γέροι και τα παιδιά.
Τη Σαρακοστή τα καφενεία ήταν ανοιχτά, ο κόσμος πήγαινε, αλλά δεν χόρευε κανένας. Το πένθος στον Πόντο ξεκινά νωρίς και είναι πένθος ψυχής. Κάθε Παρασκευή πηγαίναν στην εκκλησία στους χαιρετισμούς.
Το Σάββατο του Λαζάρου οι Πόντιες νοικοκυρές έφτιαχναν τα κερκέλια. Το ίδιο βράδυ τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι με ανθισμένα κλαδιά από βάγια, ψάλλοντας. Το ίδιο έκαναν και την Κυριακή των Βαΐων μετά την εκκλησία.
Όταν πλησίαζε η Μεγάλη Εβδομάδα γυάλιζαν τα μπακίρια, καθάριζαν τα σπίτια, τις αυλές και όλο το χωριό. Εκκλησιάζονταν με ευλάβεια όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Μεγάλη Πέμπτη κοινωνούσαν.
Την ίδια μέρα οι Πόντιες νοικοκυρές έβαφαν τα πασχαλινά αυγά με κρεμμυδόφυλλα. Μαζί με τα αυγά έψηναν και τα τσουρέκια τους και όλο το χωριό μοσχοβολούσε. Φρόντιζαν αν φτιάξουν τσουρέκια και για τους συγγενείς αλλά και τους φτωχούς γείτονες.
Tην Μεγάλη Παρασκευή, ήταν ημέρα πένθους. Τα μαγαζιά ήταν κλειστά και οποιαδήποτε ενασχόληση με εργασία την θεωρούσαν αμαρτία. Οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα και τα κορίτσια στόλιζαν τον Επιτάφιο, τραγουδώντας το μοιρολόγι της Παναγίας.
Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr