Σήμερα 22 Σεπτεμβρίου η εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Φωκά τον θαυματουργό από τον Πόντο.
Ήταν γιος του Παμφίλου και της Μαρίας και γεννήθηκε στην Σινώπη του Πόντου, όπου ήταν και το κέντρο της λατρείας του αγίου Φωκά, προστάτη των ναυτικών, του θεωρούμενου ως του επισκόπου της πόλης που κατά την παράδοση μαρτύρησε επί Tραϊανού (98-117)
H λατρεία του ήταν διαδεδομένη σε ολόκληρο τον Πόντο. H εορτή και η πανήγυρις του αγίου Φωκά λάμβανε χώρα στις 22 Σεπτεμβρίου. Kαταργήθηκε το 1081 από τον Tουρκομάνο ηγεμόνα Karatekin και την επανέφερε ο Aλέξιος A’ Kομνηνός (1081-1117) λίγο αργότερα.
Βιογραφία και θαύματα
Σύμφωνα με το συναξάρι του, όντας ακόμη παιδί, ο άγιος έδιωξε το δαίμονα που κατοικούσε σ’ ένα πλοίο και καταπράυνε την τρικυμία. Τα θαύματα του άγιου Φωκά συνεχίστηκαν και μετά το μαρτυρικό του τέλος. Ο εγκωμιαστής του, Αστέριος επίσκοπος Αμάσειας, βεβαιώνει ότι στις τρικυμίες ο ίδιος ο άγιος τέντωνε τα πανιά, πρόσεχε να μην πέσει το καράβι σε βράχους και φρόντιζε να μην αποκοιμηθεί ο καπετάνιος. Άλλες φορές τον έβλεπαν οι ναύτες σε μεγάλες θαλασσοταραχές να βοηθά πότε στα σχοινιά, πότε στα πανιά ή άλλοτε να προστατεύει το πλοίο, για να μην πέσει σε ξέρα ή σε βρόχους.
Έτσι γεννήθηκε στους ναύτες η συνήθεια να έχουν τον Άγιο Φωκά ομοτράπεζο, όταν, λοιπόν καθόντουσαν στο τραπέζι αγόραζε ένας από τους ναύτες το μερίδιο του Αγίου, την άλλη ημέρα το αγόραζε άλλος και στις συγκέντρωναν χρήματα, τα οποία, όταν έφθανε το πλοίο στον προορισμό του τα εμοίραζαν στους φτωχούς.
Αλλά και οι θεραπείες που έκανε ο Άγιος είναι πολλές. Σ’ άλλους παρουσιάζονταν στον ύπνο, σ’ άλλους ενεργούσε αόρατα.
Έτσι ο ασήμαντος και ταπεινός κηπουρός Φωκάς αξιώθηκε λόγω της αρετής του να θαυματουργή και να τιμάται από τους Χριστιανούς.
Ο Φωκάς από μικρό παιδί εντρυφούσε στην ανάγνωση των Γραφών και εκείνο που ιδιαίτερα τον διέκρινε ήταν η θερμή και ειλικρινής αγάπη που είχε προς το Θεό,αλλά και προς τους συνανθρώπους του.Διότι οδηγό στην αγάπη του αυτή είχε πάντα τα θεόπνευστα λόγια της Αγίας Γραφής:
“Ο αγαπών τον αδελφόν αυτού εν τω φωτί μένει,…ο δε μισών τον αδελφόν αυτού εν τη σκοτία εστί“. Εκείνος, δηλαδή, που αγαπά τον αδελφόν του, μένει μέσα στο πνευματικό και ηθικό φως. Ενώ αντίθετα, εκείνος που μισεί τον αδελφό του, μένει μέσα στο πνευματικό και ηθικό σκοτάδι.
Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr
