Ο Δήμαρχος Παύλου Μελά Διαμαντής Παπαδόπουλος και το Δημοτικό Συμβούλιο σας προσκαλούν να παρακολουθήσετε σε πανελλήνια πρώτη, ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά γραπτά μνημεία των μεσαιωνικών ακριτικών ασμάτων του 9ου αιώνα “Τ’ Αρμούρη ο Υιόν” που θα παρουσιάσει το θεατρικό εργαστήρι του δήμου Παύλου Μελά (εφηβικό-παιδικό τμήμα Πολίχνης) σε σκηνοθεσία Βάσως Παπαχαραλάμπους.
Σάββατο 13 Απριλίου και ώρα 21:00, στο Κέντρο Πολιτισμού “Χρήστος Τσακίρης”
Κυριακή 14 Απριλίου, στο Δημοτικό Θέατρο “Έλλη Παπαπαναγιώτου”
Σάββατο 20 & Κυριακή 21 Απριλίου στο Δημοτικό Θέατρο “Έλλη Παπαπαναγιώτου”
Οι θεατές καλούνται να φέρουν αντί εισιτηρίου τρόφιμα μακράς διάρκειας για την ενίοσχυση του Κέντρου Διάθεσης Ειδών & Τροφίμων.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Πληροφορίες: 2313.302.936, 834, 911
Το “Άσμα του Αρμούρη” ως δημοτικό τραγούδι.
Όπως επισημαίνει ο πρώτος εκδότης, Ερρίκος Γκρεγκουάρ, το Άσμα του Αρμούρη ανήκει και αυτό στον κύκλο των τραγουδιών που περιγράφουν τα κατορθώματα των υπερασπιστών του Αμορίου της Φρυγίας, με τη διαφορά ότι αναφέρεται κυρίως στην εκδίκηση του Μιχαήλ Γ΄ (όταν ανέκτησε το κάστρο του Αμορίου κι έδιωξε τους Άραβες από τον Ευφράτη).
Ο Ερρίκος Γκρεγκουάρ που το δημοσιεύει υποστηρίζει ότι είναι το μόνο τραγούδι που σώθηκε ολόκληρο στη γραπτή παράδοση. Πράγματι έχουμε χειρόγραφα που παραδίδουν το ποίημα στην Κάρπαθο και στην Κύπρο, ενώ βρέθηκε ένα ελληνικό του 15ου αιώνα στη Μόσχα που περιέχει ολόκληρο το ποίημα,
Το σύνολο των ερευνητών που επεξεργάστηκαν το ποίημα συμφωνεί ότι γράφτηκε τον 9ο αιώνα, μετά το 858. η γενική αυτή άποψη ότι το άσμα έχει σχέση με το Αμόριον ίσως στηρίζεται στον τίτλο και το όνομα Αρμουρόπουλος που παραπέμπει στο γιο του καταγόμενου από το Αμόριον.
Εκτός από τα ιστορικά κείμενα σώζονται και συναξάρια και εκκλησιαστικοί ύμνοι που περιγράφουν ή υπαινίσσονται τις δραματικές στιγμές που έζησαν ο Επίσκοπος και οι κάτοικοι. Ένα σωστό δημοτικά τραγούδια έχουν το ίδιο περιεχόμενο. Ο Κωνσταντίνος Σάθας βρήκε σε βιβλιοθήκες θρήνους και ακολουθίες που γράφηκαν για να τιμήσουν τους υπερασπιστές του Αμορίου ως μάρτυρες που έπεσαν υπέρ πίστεως τον Αύγουστο του 838. Στην Καππαδοκία ακούγονταν μέχρι το 1922 ένα θρηνητικό τραγούδι με τίτλο το κάστρο της Μαρούς. Είχε ως υπόθεση τη ζωή μέσα στο φρούριο του Αμορίου και τη δραματική πτώση και καταστροφή του.
Ακολουθεί ο χάρτης της εκδήλωσης στο τέλος του άρθρου
