Όλοι θαυμάζουν και υμνούν το μεγαλείο και την αρετή της Πόντιας γυναίκας και τον ρόλο που έπαιξε στην ποντιακή οικογένεια.
Η συμβολή της στην εξέλιξη του ποντιακού στοιχείου, στην ελεύθερη Ελλάδα, ήταν πολύ μεγάλη, γιατί προσηλωμένη στην τήρηση της παράδοσης, μετέδιδε από γενιά σε γενιά τη γλώσσα, τα ήθη και έθιμα, τα τραγούδια και τους χορούς. Φρόντιζε για τις κοινωνικές σχέσεις εκτελούσε με ευλάβεια τα θρησκευτικά της καθήκοντα και ήταν πιστή σύζυγος.
Αφοσιωμένη στην οικογένεια μεγάλωνε τα παιδιά της με μεγάλη αυστηρότητα. Στις αγροτικές περιοχές όταν οι άντρες ξενιτεύονταν η γυναίκα αναλάμβανε όλες τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες.
Έσπερνε και θέριζε τα σιτηρά αποθήκευε το σιτάρι, έφτιαχνε αλεύρι φούρνιζε το ψωμί και είχε όλο το βάρος και την ευθύνη του νοικοκυριού.
Εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και τις γεωργικές εργασίες, φρόντιζε για την περιποίηση του μαντριού, πότισμα και άρμεγμα των αγελάδων.
Παρά τον ανεκτίμητο ρόλο και τη θέση, της Πόντιας γυναίκας, στην οικογένεια, η ισοτιμία στο σπίτι ήταν άγνωστη λέξη και η αναγνώριση από την κοινωνία, δυστυχώς περιορισμένη.
(Εδεσματολόγιον Πόντου)
