Ο Δημήτρης Φιλικίδης αγωνίζεται αύριο σε βαλκανικό τουρνουά στο bras de fer. Πριν αναχωρήσει για τη Βουλγαρία, μας μίλησε για την ποντιακή του ταυτότητα και τον αθλητισμό, σε μια συνέντευξη που βγάζει όλη την ευαισθησία ενός νέου αγωνιστή με συνείδηση.
Ο Δημήτρης Φιλικίδης είναι 32 ετών, πατέρας δύο παιδιών και Πόντιος. Παιδί προσφύγων από το Καζακστάν. Είναι όμως και παγκόσμιος πρωταθλητής στη χειροπάλη (bras de fer). Κι έχει φέρει μετάλλια στον τόπο μας με τα ελληνικά χρώματα. Κι ας μην τον ξέρουμε. Αυτός ο νέος πατέρας, που ήρθε σε ηλικία 9 ετών από το Τζανμπούλ του Καζακστάν στην Ελλάδα, αποτελεί ένα πρότυπο σεμνού ανθρώπου. Αύριο φεύγει για να αγωνιστεί σε τουρνουά στο Μπάνσκο της Βουλγαρίας, μαζί με τον συναθλητή του Χρήστο Ασλανίδη και τον προπονητή του Παντελή Φιλικίδη. Έναν θρύλο στο άγνωστο σε μας άθλημα των δραμιών, ένα αγώνισμα από το οποίο ξεκίνησε ο Δημήτρης. Ο Δημήτρης είναι πλέον πρωταθλητής στη χειροπάλη (ανήκει στο σύλλογο «Βύβων Ασπροπύργου») και αύριο θα παίξει έχοντας απέναντί του Κροάτες, Σέρβους, Σλοβένους και Ρουμάνους αθλητές.
Η ελληνική αποστολή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2013 στην Πολωνία (από αριστερά: Γιώργος Χαραλαμπόπουλος, Παντελής Φιλικίδης, Χρήστος Ασλανίδης, Δημήτρης Φιλικίδης, Βασίλης Πέτρου)
Με αφορμή το τουρνουά μιλήσαμε μαζί του.
Είσαι Πόντιος πρόσφυγας από την ΕΣΣΔ. Πώς ήταν το ρίζωμά σου στην καινούργια πατρίδα;
Ήρθα εδώ 9 χρονών μιλώντας ποντιακά και ρωσικά. Γράφτηκα απευθείας στην τρίτη δημοτικού και δυσκολεύτηκα, αλλά σε δύο εβδομάδες είπα μάθημα! Σε δύο μήνες έμαθα ελληνικά. Οι γονείς μου είναι γεννημένοι στην ΕΣΣΔ. Ο παππούς είχε φύγει από την Τραπεζούντα και η γιαγιά από το Καρς. Η άλλη γιαγιά ήταν από τη Σαμψούντα. Ήμουν Πόντιος νεοφερμένος αλλά δεν είχα πρόβλημα με την προσαρμογή. Έκανα αμέσως φίλους.
Πώς βιώνεις την ποντιακή ταυτότητα; Είχες ανάγκη να την αποδείξεις;
Στον τρόπο που σκέφτομαι βιώνω την ταυτότητά μου. Και μάλιστα έντονα. Είναι σημαντικό να ξέρουμε τις ρίζες αλλά και τα έθιμά μας. Είμαι υπερήφανος για την ιστορία μου, όπως θα έπρεπε να είναι κάθε ένας που αισθάνεται Έλληνας. Είτε Πόντιος, είτε Κρητικός. Θεωρούσα επίσης ότι κάποιοι άνθρωποι που με έβλεπαν ρατσιστικά ήταν ανιστόρητοι Δεν με πείραζε όμως γιατί εγώ ξέρω μέσα μου ποιος είμαι. Σε πολλούς εξηγούσα. Ακριβώς επειδή δεν ξέρανε. Με πείραζε μόνο που με λέγανε Ρωσοπόντιο. Με πείραζε πραγματικά. Εγώ είμαι καθαρός Πόντιος. Έλληνας. Δεν μπορείς να με λες Ρώσο, γιατί δεν έχω Ρώσους προγόνους.
Συμμετέχεις σε δράσεις Ποντίων;
Μιλάω ποντιακά, χορεύω ποντιακά, πηγαίνω σε εκδηλώσεις, ακούω ποντιακή μουσική, τρώω ποντιακά φαγητά, ακολουθώ τα ποντιακά έθιμα. Στους γάμους τηρούμε τα έθιμα. Γι’ αυτό οι Πόντιοι ξεχωρίζουν λίγο, έχουν κρατήσει τις παραδόσεις. Γι’ αυτό έχω ελπίδα ότι δεν θα πεθάνει η ποντιακή διάλεκτος και η ελληνικότητα.
Αλήθεια, τι είναι η ελληνικότητα για σένα;
Να είσαι καλός άνθρωπος, φιλότιμος, δημοκρατικός, να μην είσαι βίαιος.
Σε ακολουθούν οι φίλοι σου σε αυτά που κάνεις;
Έχω φίλους Ποντίους που είναι σαν εμένα και ναι, κάνουμε πράγματα μαζί. Όσο για τους άλλους, καμιά φορά ακολουθούν και τους αρέσει γιατί θαυμάζουν τα έθιμά μας και τη λεβεντιά μας. Και οι ίδιοι θεωρούν ότι η ποντιακή νεολαία διαφέρει από πολλούς που ξέρουν. Οι νεαροί Πόντιοι είναι πιο ώριμοι γιατί πέρασαν στη ζωή τους δυσκολίες και ταλαιπωρίες.
Πότε ξεκίνησες να κάνεις αθλητισμό;
Ξεκίνησα στα 16. Είχα αφήσει το σχολείο θέλοντας να βγάλω μεροκάματο, κάτι για το οποίο μετανιώνω πολύ, αλλά τότε αλλιώς σκεφτόμουν. Ήρθε ο θείος μου Παντελής Φιλικίδης από το Καζακστάν, παγκόσμιος πρωταθλητής και προπονητής στα δράμια, και τη δεύτερη μέρα με πήγε σε ένα γυμναστήριο πάλης στην Αγία Βαρβάρα. Μια γωνιά μας έδωσαν αλλά λέμε ευχαριστώ, ακόμα και γι’ αυτό. Ξεκίνησα με δράμια και έγινα τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στις ηλικίες μέχρι 20 χρονών. Πήρα και δεύτερο παγκόσμιο στο ανδρών με 120 επαναλήψεις σε 10 λεπτά με 32 κιλά στο κάθε χέρι. Ήταν στη Μόσχα το 2000. Με τα ελληνικά χρώματα. Πανελλήνιο πρωτάθλημα στην Ελλάδα δεν γίνεται γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί αθλητές. Είχαν γίνει προσπάθειες αλλά δεν θέλανε ούτε να ακούσουν για το άθλημα αυτό. Και είναι κρίμα γιατί είναι αρχαίο ελληνικό άθλημα.
Εσύ όμως τώρα αγωνίζεσαι στη χειροπάλη...
Ναι και πάω στη Βουλγαρία για ένα βαλκανικό τουρνουά με τη συμμετοχή των καλύτερων αθλητών της περιοχής. Στο bras de fer υπάρχει ομοσπονδία στην Ελλάδα εδώ και δύο τρία χρόνια. Το 1989 είχε γίνει μάλιστα εδώ παγκόσμιο πρωτάθλημα και πήραμε χρυσό με τον Σωτήρη Μπατσινίλα. Από το 2012 διεξάγεται πανελλήνιο πρωτάθλημα με πολλές κατηγορίες. Στα κιλά μου (75-80) έχω πάρει όλα τα πρωταθλήματα σε δεξί και αριστερό. Πέρυσι πήρα παγκόσμιο στη Γκντίνια της Πολωνίας. Τα έξοδα τα είχαμε πληρώσει μόνοι μας, τα μέλη της ομάδας, και στο ευρωπαϊκό, πρόσφατα, με βοήθησε ως χορηγός η εταιρία όπου εργάζομαι, η Εnet -solutions- Logicom.
Η ελληνική πολιτεία απούσα;
Ακούστε, εγώ πάω γιατί μου αρέσει ο αθλητισμός και ο συναγωνισμός. Δεν έχω καμία απολαβή. Αντιθέτως, βάζω από την τσέπη μου. Αισθάνομαι ότι αν κάποιος επισήμως είχε να κερδίσει από τη χειροπάλη, στο άθλημα θα έβλεπες μόνο πρωταθλητές. Το επόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι τον Σεπτέμβριο στη Λιθουανία. Εκεί μάλλον δεν θα αγωνιστώ. Το παγκόσμιο κύπελλο είναι στη Βαρσοβία στις 7 Νοεμβρίου και ελπίζω να μαζέψω κάποια λεφτά και να πάω με τον προπονητή μου.
Τι ονειρεύεσαι;
Θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει και να πάρω παγκόσμιο κύπελλο. Ξέρετε, σκέφτομαι μερικές φορές ότι αν είχα τις συνθήκες που έχουν άλλοι αθλητές διεθνώς –ασχολούνται αποκλειστικά με το άθλημα χωρίς να χρειάζεται να δουλεύουν– θα έτρωγα σίδερα! Όνειρο είναι να ακολουθήσει και ο γιος μου. Σήμερα 5 χρονών, τον βλέπω που πολλές φορές πιάνει το χέρι μου ή των φίλων του και θέλει να κάνει ό,τι κάνω. Γενικά όμως θέλω να είναι καλά και εκείνος και η 6χρονη κόρη μου και γενικά η οικογένειά μου. Σας είπα ότι η γυναίκα μου είναι Πόντια; Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν...
Εμείς να σου ευχηθούμε καλή επιτυχία στο τουρνουά. Κι εσύ;
Την ευχή της Παναγίας να έχουμε πάντα. Και να μην ξεχνάμε ποτέ: Ο Πόντος ζει.
Στο βίντεο που ακολουθεί: Η νίκη του Δημήτρη Φιλικίδη επί του Ρουμάνου συναθλητή του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2013 στην Πολωνία.
Τμήμα σύνταξης pontos-news.gr
