Ο οικισμός Οινόη βρίσκεται στα παράλια του Εύξεινου Πόντου, στα βορειοανατολικά της Νεοκαισάρειας σε απόσταση 67 χλμ. και στα βορειοδυτικά των Κοτυώρων σε απόσταση 52 χλμ.
Οι κάτοικοι της πόλης μιλούσαν ελληνικά και διατηρούσαν την παράδοση, ενώ αυτοί των γύρω χωριών μιλούσαν την ποντιακή διάλεκτο και κατάγονταν από την Αργυρούπολη.
Εκκλησιαστικά ανήκε στη Μητρόπολη Νεοκαισάρειας και Ινέου, η οποία έδρευε στα Κοτύωρα. Ο πληθυσμός της στα 1914 ξεπερνούσε τους 10.000 κατοίκους, από τους οποίους οι 3.000 ήταν Έλληνες, 1.000 Αρμένιοι και οι υπόλοιποι Τούρκοι.
Μετά την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ξεκίνησε ο διωγμός των ορθόδοξων κατοίκων του οικισμού. Τον Ιανουάριο του 1917 διατάχθηκε από τις αρχές η εκκένωση της Οινόης. Οι κάτοικοι διασκορπίστηκαν σε άλλες περιφέρειες, όπως της Νεοκαισαρείας.8 Κατά τα έτη 1922-1923 όσοι ορθόδοξοι χριστιανοί παρέμεναν στον οικισμό εγκατέλειψαν την Οινόη κατευθυνόμενοι προς τον ελλαδικό χώρο.
Τα μέλη της ελληνικής κοινότητας κατοικούσαν κοντά στην παραλία, στην Πούντα και το Περιγιάλι. Ασχολούνταν, κυρίως, με την καλλιέργεια των φουντουκιών. Πολλοί ξενιτεύονταν για βιοποριστικούς λόγους σε γειτονικές πόλεις (Σαμψούντα, Φάτσα, Κοτύωρα) και τη Ρωσία.
Τα εκπαιδευτήρια της κοινότητας (επτατάξιο αρρεναγωγείο και πεντατάξιο παρθεναγωγείο) βρίσκονταν στον περίβολο της Απάνω Εκκλησιάς (Κοιμήσεως της Θεοτόκου). Στην πόλη υπήρχε και δεύτερος μητροπολιτικός ναός (δισυπόστατος προς τιμήν των Αγίων Νικολάου και Δημητρίου).
Η τουρκική ονομασία της Οινόης είναι Unye. Ο καθηγητής Νετζατί Ντεμίρ επικεφαλής του τμήματος Διδακτικής των Τουρκικών στο πανεπιστήμιο Γκάζι της Άγκυρας δηλώνει πως είναι λάθος οι πληροφορίες πως το τοπωνύμιο Ουνίε προέρχεται από την αρχαία επωνυμία Ονέι (Οινόη).
Ο καθηγητής Ντεμίρ αναφέρει πως ¨Στην περιοχή της Μαύρης θάλασσας πίσω από κάθε όνομα οικισμού που δεν εξηγείται αναζητείται η ρίζα του στα Ελληνικά ή Άρμενικά και αμφισβητεί την ελληνικότητα της περιοχής. Άρα και την ίδια την ιστορία...
Δείτε φωτογραφίες στο τέλος του κειμένου...
Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr
