Την εποχή του τρύγου στον Πόντο μοσχοβολούσαν οι γειτονιές από το μούστο που έβραζε στις αυλές των σπιτιών και οι νοικοκυρές έφτιαχναν πετμέζ' και γλυκά.
Τοποθετούσαν το μούστο σε καζάνια πάνω σε φωτιά από ξύλα και τον έβραζαν προσθέτοντας λίγη καθαρή στάχτη για να σπάσει η ξινίλα.
Ο μούστος έπρεπε να βράζει αργά για πολλές ώρες για να γίνει πετμέζ’. Όταν έδενε κι γινόταν παχύρευστος τον σούρωναν και τον τοποθετούσαν σε πήλινα βάζα.
Τον χρησιμοποιούσαν σαν γλυκαντική ουσία για παρασκευή γλυκών, σε χυλούς δημητριακών, σε τηγανίτες, τσιριχτά και γλυκές πίτες. Με τα σταφύλια έκαναν γλυκό και μαρμελάδες.
Με πετμέζ’ έφτιαχναν τα ρετσέλια, γλυκά κουταλιού. Έριχναν στο μούστο που έβραζε τα φρούτα μεμονωμένα ή όλα μαζί και πρόσεχαν να μην πήξει το πετιμέζι όσο το σιρόπι, άλλα να μείνει αραιό.
Τα ρετσέλια τα έφτιαχναν από κυδώνια, ροδάκινα, σύκα, κίτρα αλλά και από μελιτζάνες, κολοκυθάκι, κόκκινη κολοκύθα, ντομάτες κλπ.
Το πετιμέζι το χρησιμοποιούσαν και σαν δυναμωτικό για τα παιδιά, που τους έδιναν 1 κουταλιά κάθε πρωί. Είναι γνωστές οι θεραπευτικές ιδιότητες του πετιμεζιού, αφού έχει τα αντιοξειδωτικά του κρασιού αλλά είναι πλούσιο και σε σίδηρο. Βοηθάει στην αναιμία και προσφέρει ενέργεια στον οργανισμό.
Για τη δημιουργία του άρθρου χρησιμοποιήθηκαν κάποιες πληροφορίες από το Εδεσματολόγιο του Πόντου της Έφης Γρηγοριάδου
Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr
