Στη Ρωσία λέγονταν Πόντιοι και στην Ελλάδα Ρωσοπόντιοι. Είναι ο όρος σωστός ή αποκαλούνται έτσι από ρατσιστική διάθεση; Ποια είναι η αλήθεια;
Αν ανατρέξουμε στα ιστορικά γεγονότα από τη Γενοκτονία μέχρι τις μέρες μας, θα βρούμε την απάντηση στο ερώτημα.
Η Γενοκτονία των Ποντίων, που θεωρείται η μεγαλύτερη του αιώνα, ξεκίνησε το 1916 κι ο επίλογός της γράφτηκε το 1922 με τη Μικρασιατική Καταστροφή. Τα θύματα ξεπέρασαν τις 353.00, κι όσοι κατάφεραν να γλιτώσουν από το μένος των Τούρκων, πρόσφυγες πλέον ξεριζωμένοι από τον τόπο τους, βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα.
Υπολογίζεται ότι ήταν περίπου 400.000 αυτοί που έφθασαν στην Ελλάδα, ενώ οι υπόλοιποι κατέφυγαν στη νότια Ρωσία.
Παρά τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, κάτω από τις οποίες ζούσαν στη Ρωσία, κατάφεραν να διατηρήσουν τη γλώσσα και τη θρησκεία τους. Με την εργατικότητά τους συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη των περιοχών στις οποίες είχαν εγκατασταθεί. Ο πληθυσμός τους αυξήθηκε πολύ γρήγορα λόγω των πολλών παιδιών που αποκτούσαν, κι έτσι αναγκάστηκαν να επεκταθούν στις περιοχές του Καυκάσου και της Κριμαίας.
Οι απόγονοι αυτών των ανθρώπων σήμερα, μετά από όλα αυτά που πέρασαν οι πρόγονοί τους, αμφισβητούνται σε πολλές περιπτώσεις για την ελληνική τους καταγωγή. Η αλήθεια είναι ότι ακόμη κι οι ίδιοι οι Πόντιοι, για να ξεχωρίσουν αυτούς που ζούσαν στη Γεωργία και τη νότια Ρωσία, τους ονόμαζαν Καυκάσιους. Αυτό όμως δεν αναιρεί την καταγωγή τους.
Από τη δεκαετία του ’60 αρχίζουν να έρχονται και να εγκαθίστανται στην Ελλάδα που την θεωρούν πατρίδα τους, γιατί νιώθουν και είναι 'Ελληνες... Δυστυχώς όμως, στην ίδια τους την πατρίδα δέχτηκαν τον μεγαλύτερο ρατσισμό.
Εξαιτίας του μεγάλου προβλήματος που δημιουργήθηκε με κάποιες παράνομες ελληνοποιήσεις ατόμων από τη Γεωργία, την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, για τις οποίες ευθύνεται και το ελληνικό κράτος, έφθασαν στο σημείο να ταλαιπωρούνται από τις ελληνικές Αρχές και οι ίδιοι οι Πόντιοι, μέχρι να αποδείξουν την ελληνική τους καταγωγή.
Κάπως έτσι καθιερώθηκε ο όρος «Ρωσοπόντιος», ο οποίος κατέληξε να είναι ρατσιστικός και υποτιμιτικός. Ακόμη κι αυτοί που εξακολουθούν να ζουν στη Ρωσία δεν μπορούν παρά να χαρακτηρίζονται «Έλληνες του Πόντου». Κανείς δεν χαρακτηρίζει με αντίστοιχους όρους τους Πόντιους που ζουν σε άλλες χώρες του κόσμου (π.χ. Αμερικανοπόντιος, Γερμανοπόντιος κτλ.). Στην πραγματικότητα αυτοί που θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται Ρωσοπόντιοι είναι αυτοί που προέρχονται από γάμο Ρώσων με Πόντιους.
Το ότι γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε σε μια χώρα σίγουρα επηρεάζει τον τρόπο που ζούμε, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει την πολιτιστική μας ταυτότητα και τις ρίζες μας. Οι Έλληνες του Πόντου όχι μόνο διατήρησαν την ποντιακή παράδοση, τα ήθη και έθιμα, τη μουσική και τους χορούς τους, αλλά προσπαθούν μέχρι και σήμερα να τα μεταδώσουν και στους άλλους λαούς με τρόπο αξιοζήλευτο.
Το σημαντικότερο όλων είναι ότι διατηρούν την υπερηφάνεια της ποντιακής καταγωγής τους.
Δυστυχώς η νοοτροπία κάποιων –ελπίζω λίγων– δεν έχει αλλάξει, ίσως και από άγνοια της ίδιας της ιστορίας. Με αποτέλεσμα να υπάρχει αυτή η ρατσιστική διάθεση απέναντι στους Πόντιους, από τους ίδιους τους συμπατριώτες τους.
Όπως λέει κι ο στίχος απ’ το τραγούδι «Πατρίδα μ’ αραεύω σε» που ερμήνευσε ο Στέλιος Καζαντζίδης, «'Σ σα ξένα είμαι Έλληνας και 'ς σην Ελλάδα ξένος».
Επιμέλεια: Ε. Ζαμπετάκη.
Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr
Σχετικά άρθρα:
